Öz
Ailenin bilinmesi büyük dedeleri Şeyh Halid’in, Diyarbakır’ın Çınar ilçesine bağlı Altoğar (Altunakar) Köyü’nde 1862 tarihinde doğması ile başlar. Şeyh Halid, aristokrat bir aileye mensuptur ve aynı zamanda tasavvuf ehli bir âlimdir. Siverek ilçesine bağlı Gülpınar Köyü’nde irşat faaliyetlerinde bulunmuş ve aynı zamanda çok yönlü bir ailede büyümüştür. Türbesi de Şanlıurfa ili Siverek ilçesine bağlı Gülpınar Köyü’ndedir. Oğlu Şeyh Eyüp, Osmanlı’nın son döneminde ve cumhuriyetin kuruluş aşamasından itibaren bir âlim olarak İslam dinine hizmet etmiştir. Daha sonra ortaya çıkan Şeyh Said Başkaldırısına Siverek’ten katıldığı için idam edilmiştir. Aile, 1934 yılında çıkarılan Soyadı Kanunu ile Gülpınar soyadını almıştır. Gülpınarlar, ağa ve şeyh olmakla beraber aristokrat Kürt ailelerdendir. Dini alanda inşa ettikleri hâkimiyet alanını ilk defa 1977 yılından itibaren siyasi arenada da sürdürmek istemiş bu da ailenin siyasi etkinliği artırmıştır. Bu nedenle torunlarından Eyüp Cenap Gülpınar 1987-2002 yılları arasında Anavatan Partisi’nden, 2007-2011 tarihleri arasında ise Adalet ve Kalkınma Partisi’nden Şanlıurfa milletvekili seçilmiştir. Bu tarihten itibaren oğlu Mehmet Kasım Gülpınar aynı ilden milletvekili seçilmiş ve bu görevi sürdürmeye devam etmektedir. Nitel araştırma yöntemi uygulanarak yazılan makale, dini ve toplumsal alanda etkili olan Gülpınar ailesinin neden 1977 tarihinden itibaren siyaseti tercih ettiğine yöneliktir. Bunun için ilgili eserler incelenmiştir. Saha olarak da Siverek ilçesinde araştırma ile birlikte aileyi bilen insanlarla görüşmeler yapılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Teşekkür
Teşekkür ederim
Kaynakça
- Akman, E. (2018). “II. Abdülhamid Döneminde Devlet, Aşiret ve Yerel Bürokrasi Üçgeninde Bir Şeyh: Şeyh Halid”, Osmanlıdan Günümüze Diyarbakır, Ed: İ. Özcoşar, A. Karakaş, M. Öztürk, Z. Polat, İstanbul: Ensar Neşriyat, s.207-231.
- Aktaş, A. (2020). Şeyhlik Kurumunun Sosyal ve Dini Pratikler Üzerindeki Etkileri (Siirt Örneği) Necmettin Erbakan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Konya.
- Alakom, R. (2009). Torin, İstanbul: Avesta Yayınları.
- Arıkoğlu, D. (1961). Hatıralarım, İstanbul: Tan Gazetesi ve Matbaası.
- Arvas, İ. (2010). Tarihi Hakikatler Hatırat, İstanbul: HTS Yayıncılık.
- Atatürk’ün Sırdaşı Kılıç Ali’nin Anıları, (2005). Der: H. Turgut, İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.
- Aydın, M.A. (1985). İslam-Osmanlı Aile Hukuku, İstanbul: Muifav.
- Azimli, M. (2001). “İslam'ın İlk Yıllarında Siverek’in Fethi ve Bazı Yanlış Anlamaları Tashih”, Dicle Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, c.3, Sayı: 2, s.171-175.
- Beşikçi, İ. (1991). Orgeneral Muğlalı Olayı Otuz Üç Kurşun, İstanbul: Belge Yayıncılık.
- Bruinessen, M.V. (2002). Kürdistan Üzerine Yazılar. Çev: N. Kıraç, B. Peker, L. Keskiner, H. Turansal, S. Somuncuoğlu, L. Kafadar, İstanbul: İletişim Yayınları.
- Bruinessen, M.V. (2004). Ağa, Şeyh, Devlet. Çev: B., Yalkut, İstanbul: İletişim Yayınları.
- Deniz, M. (2007). Türk Basınında Şeyh Sait İsyanı, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Elazığ.
- Dersimi, N. (1992). Kürdistan Tarihinde Dersim, İstanbul: Dilan Yayınları.
- Doğan, A. (1964). Kurtuluş Kuruluş ve Sonrası, İstanbul: Dünya Yayınları.
- Fırat, M.Ş. (1970). Doğu İlleri ve Varto Tarihi, Ankara: Kardeş Matbaası.
- Genelkurmay Belgelerinde Kürt İsyanları 1, (1992). İstanbul: Kaynak Yayınları.
- Işık, İ.S. (2013). A’dan Z’ye Kürtler Kişiler Kavramlar Kurumlar, İstanbul: Nubihar Yayınları.
- İslami Bilgiler Ansiklopedisi II, (1993). İstanbul: Hikmet Neşriyat.
- Jwaideh, W. (1999), Kürt Milliyetçiliğinin Tarihi, Çev:İ. Çekem, A. Duman, İstanbul: İletişim Yayınları.
- Kapaklı, K. (1995). İşte Urfa, Urfa: Güneydoğu Yay.
- Kaya, F. (2003). Mezopotamya Sürgünü Abdülmelik Fırat’ın Yaşam Öyküsü, İstanbul: Anka Yayınları.
- Kaya, M. (2008), Dünden Bugüne Çok Eşlilik, İstanbul: Çıra Yayınları.
- Kutlu, H. (2007). Şark İstiklal Mahkemesi’nde 1925-1927 Döneminde Takrir-i Sukun Kanunu’nun Uygulanması, İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Malatya.
- Kurtoğlu, M. (2009), Kültür Şehri Urfa, Ankara: Şanlıurfa Valiliği İl Kültür ve Tanıtım Müdürlüğü Yayını.
- Maraş, M. A. (1997). Şanlıurfa, Şanlıurfa: Şanlıurfa Belediyesi Kültür Hizmetleri Serisi.
- Mumcu, U. (1993a). Kürt- İslam Ayaklanması 1919-1925, İstanbul: Tekin Yayınları.
- Mumcu, U. (1993). Kürt Dosyası, İstanbul: Tekin Yayınları.
- Özgeevren, A.S (2002). Şeyh Sait İsyanı ve Şark İstiklal Mahkemesi, İstanbul: Temel Yayınları.
- Özgültekin, R., Akman, E., ve Demirbağ H. (1997). Dünden Bugüne Siverek, Konya: Marifet Matbaacılık.
- Sediyani, İ. (2014). Bütün Yönleriyle Şeyh Said Kıyamı, Cilt 1, İstanbul: Şura Yayınları.
- Sediyani, İ. (2014a). Bütün Yönleriyle Şeyh Said Kıyamı, Cilt 2, İstanbul: Şura Yayınları.
- Serdi, H.H. (1994). Görüş ve Anılarım, İstanbul: Med Yayınları.
- TBBM Albümü-1920-2010, 1. Cilt 1920-1950, ed: Sema Yıldırım ve Behçet Kemal Zeynel, Ankara: TBMM Yayını, 2010.
- Türkiye İller Ansiklopedisi, 1982, İstanbul: Milliyet Yayınları.
- Urfa İl Yıllığı. (1973). Ankara: Kemal Matbaası.
- Ursavaş, A.S. (1988). Çukurova Faciaları ve Urfa’nın Kurtuluşu, İstanbul: Kastaş Yayınları.
- Vanlı, İ.Ş. (1997). Batılı Eski Seyyahların Gözüyle Kürtler ve Kürdistan, İstanbul: Avesta Yayıncılık.
Öz
Nasîn û navdarîya vê malbatê xwe digihîne bapîrê wan ê mezin ku navê wî Şêx Xalid bûye. Şêx Xalid di sala 1862an da li gundê bi navê Altoxar, ku gundeki Çınara Dîyarbekirê ye, hatîye dinê. Ji malbateka aristokrat e û ehlê tesewifê ye di heman wextê da. Li gundê bi navê Gülpınar ku li ser Sêwereqê ye, dest bi îrşadê kirîye û di nav malbateka pirhêl da mezin bûye. Qebra wî niha li vî gundê navborî ye. Kurê wî Şêx Eyub di heyama dawîn ya Osmanîyê û di heyama sazkirina Cunhurîyetê da xizmeta dînê Îslamê kirîye. Paşê, lew ku ji alîyê Sêweregê ve beşdarî Serîhildana Şêx Seîd bûye, hatîye darvekirin. Malbatê, bi derxistina qanûna paşnavî ra paşnavê Gülpınar standîye. Gülpınarî, tevî axabûn û şexbûnê, her wisa aristokrat jî bûne. Ew serwerîya ku di qada dînî da bi dest xistibûn, cara ewil di sala 1977an da di qada sîyasetê da jî bi dest xistine û jê paş bandora vê malbatê her çûye zêdetir bûye. Lewma jî ji nevîyên wan Eyüp Cenap Gülpınar di navbera salên 1987-2002an da di Partîya Anavatanê da, di navbera salên 2007-2011an da jî di AK Partîyê da wekîltîya Urfayê kirîye. Kurê wî Mehmet Kasım Gülpınar jî niha wekîltîya hemam bajarî dike. Çar sebebên sereke hene ku vê malbatê di sala 1977an da tercîha xwe di alîyê sîyasetê da da: Ger wek Turkîye bê fikirîn, Kurd di herêma Rojhilat û Başûrê Rojhilatê da wek xelkekî niştecihîn (otokton) dijîn. Ji derve nehatine vê herêmê bes welatê ku ew lê dijîn di her sedsalê da bûye qada şer û pevçûnan. Kurdan di sala 1923an da esildanî welatê ku liwê wek kurd dijîyan ji dest kirin. Hedîseya Şêx Seîd û darvekirina giregir û ronakbîrên kurdan netîceya vê qasê ye, ku ev sebeba yekem e. Piştî darvekirinan, dergah, zawîye û medrese jî hatine girtin û ev jî bû sebeb ku hin felaketî biqewimin û qibleya kurdan biguhere. Sebeba sêyem, sazkerên sere xwestin sîyasetê bikin rêya berjewendîyên xwe û malbatên kurdan yên axa û şêx biêxin nav sîyasetê û hin mirazên xwe bînin cî. Di asta dawîn da hatîye xwestin ku kurd di nava pergala fermî da bimînin. Kurd, ji çaryeka sedsala 20em û şûn da hem coxrafyaya xwe hem dîroka xwe winda kirin. Lewma jî di paşê ra dîtin ku ji ketina politikaya aktîf ya fermî alternatîfeke din tune. Tiştên ku hatibûn kirin, çan malbatên din yên sereke binbandor kiribûn, her wisa bandor li malbata Gülpınaran jî kirîye û heyat li wan hatîye tengkirin. Encama gelek teşebusan bûye mişextî û îdamkirin. Medrese û dergahên wek medreseyan hatine girtin. Ji malbatên kurdan yên axa, şêx û aristokrat ku ev mesele ferq kirine, rêya destfirehî û xweşkêsîya jîyanê di sîyasetê da dîtine. Ev gotara ku li ser lêkolîn û xwendinên berfireh hatîye amadekirin, di heqê Malbata Gülpınaran da ye ku wek malbateka rêvebir tercîha xwe ji sala 1977an û paşê ber bi sîyasetê ve dane û li herêma xwe di alîyê dînî, sîyasî û civakî da roleke girîng lîstine. Seba vê qasê jî berhemên têkilîdar hatine vekolandin û bi kesên eleqedar ra hevdîtin hatine kirin.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akman, E. (2018). “II. Abdülhamid Döneminde Devlet, Aşiret ve Yerel Bürokrasi Üçgeninde Bir Şeyh: Şeyh Halid”, Osmanlıdan Günümüze Diyarbakır, Ed: İ. Özcoşar, A. Karakaş, M. Öztürk, Z. Polat, İstanbul: Ensar Neşriyat, s.207-231.
- Aktaş, A. (2020). Şeyhlik Kurumunun Sosyal ve Dini Pratikler Üzerindeki Etkileri (Siirt Örneği) Necmettin Erbakan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Konya.
- Alakom, R. (2009). Torin, İstanbul: Avesta Yayınları.
- Arıkoğlu, D. (1961). Hatıralarım, İstanbul: Tan Gazetesi ve Matbaası.
- Arvas, İ. (2010). Tarihi Hakikatler Hatırat, İstanbul: HTS Yayıncılık.
- Atatürk’ün Sırdaşı Kılıç Ali’nin Anıları, (2005). Der: H. Turgut, İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.
- Aydın, M.A. (1985). İslam-Osmanlı Aile Hukuku, İstanbul: Muifav.
- Azimli, M. (2001). “İslam'ın İlk Yıllarında Siverek’in Fethi ve Bazı Yanlış Anlamaları Tashih”, Dicle Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, c.3, Sayı: 2, s.171-175.
- Beşikçi, İ. (1991). Orgeneral Muğlalı Olayı Otuz Üç Kurşun, İstanbul: Belge Yayıncılık.
- Bruinessen, M.V. (2002). Kürdistan Üzerine Yazılar. Çev: N. Kıraç, B. Peker, L. Keskiner, H. Turansal, S. Somuncuoğlu, L. Kafadar, İstanbul: İletişim Yayınları.
- Bruinessen, M.V. (2004). Ağa, Şeyh, Devlet. Çev: B., Yalkut, İstanbul: İletişim Yayınları.
- Deniz, M. (2007). Türk Basınında Şeyh Sait İsyanı, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Elazığ.
- Dersimi, N. (1992). Kürdistan Tarihinde Dersim, İstanbul: Dilan Yayınları.
- Doğan, A. (1964). Kurtuluş Kuruluş ve Sonrası, İstanbul: Dünya Yayınları.
- Fırat, M.Ş. (1970). Doğu İlleri ve Varto Tarihi, Ankara: Kardeş Matbaası.
- Genelkurmay Belgelerinde Kürt İsyanları 1, (1992). İstanbul: Kaynak Yayınları.
- Işık, İ.S. (2013). A’dan Z’ye Kürtler Kişiler Kavramlar Kurumlar, İstanbul: Nubihar Yayınları.
- İslami Bilgiler Ansiklopedisi II, (1993). İstanbul: Hikmet Neşriyat.
- Jwaideh, W. (1999), Kürt Milliyetçiliğinin Tarihi, Çev:İ. Çekem, A. Duman, İstanbul: İletişim Yayınları.
- Kapaklı, K. (1995). İşte Urfa, Urfa: Güneydoğu Yay.
- Kaya, F. (2003). Mezopotamya Sürgünü Abdülmelik Fırat’ın Yaşam Öyküsü, İstanbul: Anka Yayınları.
- Kaya, M. (2008), Dünden Bugüne Çok Eşlilik, İstanbul: Çıra Yayınları.
- Kutlu, H. (2007). Şark İstiklal Mahkemesi’nde 1925-1927 Döneminde Takrir-i Sukun Kanunu’nun Uygulanması, İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Malatya.
- Kurtoğlu, M. (2009), Kültür Şehri Urfa, Ankara: Şanlıurfa Valiliği İl Kültür ve Tanıtım Müdürlüğü Yayını.
- Maraş, M. A. (1997). Şanlıurfa, Şanlıurfa: Şanlıurfa Belediyesi Kültür Hizmetleri Serisi.
- Mumcu, U. (1993a). Kürt- İslam Ayaklanması 1919-1925, İstanbul: Tekin Yayınları.
- Mumcu, U. (1993). Kürt Dosyası, İstanbul: Tekin Yayınları.
- Özgeevren, A.S (2002). Şeyh Sait İsyanı ve Şark İstiklal Mahkemesi, İstanbul: Temel Yayınları.
- Özgültekin, R., Akman, E., ve Demirbağ H. (1997). Dünden Bugüne Siverek, Konya: Marifet Matbaacılık.
- Sediyani, İ. (2014). Bütün Yönleriyle Şeyh Said Kıyamı, Cilt 1, İstanbul: Şura Yayınları.
- Sediyani, İ. (2014a). Bütün Yönleriyle Şeyh Said Kıyamı, Cilt 2, İstanbul: Şura Yayınları.
- Serdi, H.H. (1994). Görüş ve Anılarım, İstanbul: Med Yayınları.
- TBBM Albümü-1920-2010, 1. Cilt 1920-1950, ed: Sema Yıldırım ve Behçet Kemal Zeynel, Ankara: TBMM Yayını, 2010.
- Türkiye İller Ansiklopedisi, 1982, İstanbul: Milliyet Yayınları.
- Urfa İl Yıllığı. (1973). Ankara: Kemal Matbaası.
- Ursavaş, A.S. (1988). Çukurova Faciaları ve Urfa’nın Kurtuluşu, İstanbul: Kastaş Yayınları.
- Vanlı, İ.Ş. (1997). Batılı Eski Seyyahların Gözüyle Kürtler ve Kürdistan, İstanbul: Avesta Yayıncılık.
Öz
The recognition of the family begins with the birth of their great grandfather, Sheikh Halid, in 1862 in the Altunakar (Altogar) Village of the Çınar district of Diyarbakır. Sheikh Khalid belongs to an aristocratic family and is also a Sufi person. He has been involved in guidance activities in Gülpınar Village of Siverek district and at the same time he grew up in a versatile family. His tomb is in Gülpınar Village of Siverek district of Şanlıurfa province. His son, Sheikh Eyüp, served the religion of Islam as a scholar in the last period of the Ottoman Empire and from the establishment of the republic. He was executed because he participated in the Sheikh Said Rebellion, which started later, from Siverek. The family took the surname Gülpınar with the Surname Law enacted in 1934. Gulpinars are from aristocratic Kurdish families, although they are agha and sheikh. For the first time since 1977, they wanted to continue the dominance they had built in the religious arena in the political arena, and this increased the political activity of the family. For this reason, one of his grandchildren Eyüp Cenap Gülpınar was elected as Şanlıurfa deputy from the Motherland Party between 1987-2002 and from the Justice and Development Party between 2007-2011. Since this date, his son Mehmet Kasım Gülpınar has been elected as a deputy from the same province and continues to carry out this duty. The article, which was written by applying the qualitative research method, is about why the Gülpınar family, who is influential in the religious and social fields, preferred politics since 1977. For this, the works related to the subject were examined and face-to-face interviews were conducted with people who knew the family, along with the research in the district of Siverek.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akman, E. (2018). “II. Abdülhamid Döneminde Devlet, Aşiret ve Yerel Bürokrasi Üçgeninde Bir Şeyh: Şeyh Halid”, Osmanlıdan Günümüze Diyarbakır, Ed: İ. Özcoşar, A. Karakaş, M. Öztürk, Z. Polat, İstanbul: Ensar Neşriyat, s.207-231.
- Aktaş, A. (2020). Şeyhlik Kurumunun Sosyal ve Dini Pratikler Üzerindeki Etkileri (Siirt Örneği) Necmettin Erbakan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Konya.
- Alakom, R. (2009). Torin, İstanbul: Avesta Yayınları.
- Arıkoğlu, D. (1961). Hatıralarım, İstanbul: Tan Gazetesi ve Matbaası.
- Arvas, İ. (2010). Tarihi Hakikatler Hatırat, İstanbul: HTS Yayıncılık.
- Atatürk’ün Sırdaşı Kılıç Ali’nin Anıları, (2005). Der: H. Turgut, İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.
- Aydın, M.A. (1985). İslam-Osmanlı Aile Hukuku, İstanbul: Muifav.
- Azimli, M. (2001). “İslam'ın İlk Yıllarında Siverek’in Fethi ve Bazı Yanlış Anlamaları Tashih”, Dicle Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, c.3, Sayı: 2, s.171-175.
- Beşikçi, İ. (1991). Orgeneral Muğlalı Olayı Otuz Üç Kurşun, İstanbul: Belge Yayıncılık.
- Bruinessen, M.V. (2002). Kürdistan Üzerine Yazılar. Çev: N. Kıraç, B. Peker, L. Keskiner, H. Turansal, S. Somuncuoğlu, L. Kafadar, İstanbul: İletişim Yayınları.
- Bruinessen, M.V. (2004). Ağa, Şeyh, Devlet. Çev: B., Yalkut, İstanbul: İletişim Yayınları.
- Deniz, M. (2007). Türk Basınında Şeyh Sait İsyanı, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Elazığ.
- Dersimi, N. (1992). Kürdistan Tarihinde Dersim, İstanbul: Dilan Yayınları.
- Doğan, A. (1964). Kurtuluş Kuruluş ve Sonrası, İstanbul: Dünya Yayınları.
- Fırat, M.Ş. (1970). Doğu İlleri ve Varto Tarihi, Ankara: Kardeş Matbaası.
- Genelkurmay Belgelerinde Kürt İsyanları 1, (1992). İstanbul: Kaynak Yayınları.
- Işık, İ.S. (2013). A’dan Z’ye Kürtler Kişiler Kavramlar Kurumlar, İstanbul: Nubihar Yayınları.
- İslami Bilgiler Ansiklopedisi II, (1993). İstanbul: Hikmet Neşriyat.
- Jwaideh, W. (1999), Kürt Milliyetçiliğinin Tarihi, Çev:İ. Çekem, A. Duman, İstanbul: İletişim Yayınları.
- Kapaklı, K. (1995). İşte Urfa, Urfa: Güneydoğu Yay.
- Kaya, F. (2003). Mezopotamya Sürgünü Abdülmelik Fırat’ın Yaşam Öyküsü, İstanbul: Anka Yayınları.
- Kaya, M. (2008), Dünden Bugüne Çok Eşlilik, İstanbul: Çıra Yayınları.
- Kutlu, H. (2007). Şark İstiklal Mahkemesi’nde 1925-1927 Döneminde Takrir-i Sukun Kanunu’nun Uygulanması, İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Malatya.
- Kurtoğlu, M. (2009), Kültür Şehri Urfa, Ankara: Şanlıurfa Valiliği İl Kültür ve Tanıtım Müdürlüğü Yayını.
- Maraş, M. A. (1997). Şanlıurfa, Şanlıurfa: Şanlıurfa Belediyesi Kültür Hizmetleri Serisi.
- Mumcu, U. (1993a). Kürt- İslam Ayaklanması 1919-1925, İstanbul: Tekin Yayınları.
- Mumcu, U. (1993). Kürt Dosyası, İstanbul: Tekin Yayınları.
- Özgeevren, A.S (2002). Şeyh Sait İsyanı ve Şark İstiklal Mahkemesi, İstanbul: Temel Yayınları.
- Özgültekin, R., Akman, E., ve Demirbağ H. (1997). Dünden Bugüne Siverek, Konya: Marifet Matbaacılık.
- Sediyani, İ. (2014). Bütün Yönleriyle Şeyh Said Kıyamı, Cilt 1, İstanbul: Şura Yayınları.
- Sediyani, İ. (2014a). Bütün Yönleriyle Şeyh Said Kıyamı, Cilt 2, İstanbul: Şura Yayınları.
- Serdi, H.H. (1994). Görüş ve Anılarım, İstanbul: Med Yayınları.
- TBBM Albümü-1920-2010, 1. Cilt 1920-1950, ed: Sema Yıldırım ve Behçet Kemal Zeynel, Ankara: TBMM Yayını, 2010.
- Türkiye İller Ansiklopedisi, 1982, İstanbul: Milliyet Yayınları.
- Urfa İl Yıllığı. (1973). Ankara: Kemal Matbaası.
- Ursavaş, A.S. (1988). Çukurova Faciaları ve Urfa’nın Kurtuluşu, İstanbul: Kastaş Yayınları.
- Vanlı, İ.Ş. (1997). Batılı Eski Seyyahların Gözüyle Kürtler ve Kürdistan, İstanbul: Avesta Yayıncılık.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Dilbilim, Antropoloji |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2022 |
| Gönderilme Tarihi | 1 Ağustos 2022 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022Cilt: 7 Sayı: 2 |
The Journal of Mesopotamian Studies (JMS) Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası ile lisanslanmıştır.