Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Mewlîdê Ehmedê Xasî de Nûrê Muhemmedî

Yıl 2024, Sayı: 16, 26 - 47, 30.03.2024
https://doi.org/10.35859/jms.2024.1387888

Öz

Binê sernuşteyê edebîyatê klasîkî de ê eserê ke behsê Hz. Pêxemberî kenî, heyatê ey anî ziwan û ey wesifnenî mîyanê eseranê manzum û mensuran de tewr zaf î. Ma eşkenî verê cû mewlîdan û dima zey naat, sîyer, hîlye, çewres hedîs, mîracname û Muhemmedîyye zaf tewiran mîyanê inî eseran de bihesibnê. Zey muslumananê bînan şaîranê zazayan zî seba ramotişê heskerdişê xoyê Hz. Muhemmedî û qîmet dayîşê ey eserî nuştî. Heyatê Hz. Muhemmedî de zaf hedîseyî ecayîbî û mucîzeyî qewimîyayî. Înan ra yew zî a mucîzeya nûrîya ke bi nûrê Muhemmedî yena zanayîş. Goreyê rîwayetan, ino nûr verê cû çareyê Hz. Âdemî de asayo. Dima pêxemberî ra pêxemberî vîyarto û peynî de ameyo resayo Hz. Muhemmedî. Ino nûr, elamet û saliqdarê pêxembertîya Muhemmedî yo. Derheqê estîya nûrî de yew mineqeşa çin a; labelê senînîya nûrî ser a rîwayetî yewbînan ra cîya yî. Metaforê nûrî, zey edebîyatanê klasîkanê şaranê bînan edebîyatê klasîkê Zazakî de zî ca girewto. Edebîyato klasîk ê Zazakî de esero verên mewlîdê Ehmedê Xasî yo. Zey mewlîdanê bînan nê mewlîdî de zî mewzuyê nûrê Muhemmedî ca geno. Ina xebate, mewlîdê Ehmedê Xasî sera virazîyaya ke ino mewlîd mîyanê edebîyato klasîk ê zazakî de ca geno. Xebate, xebatêka sînorin a. Ay ra semedê tesbîtkerdişê metaforê nûrî û nûrê Muhemmedî yo ke mewlîdê Ehmedê Xasî de ca gênî virazîyaya.

Kaynakça

  • Akkaya, V. (2021). İbnü’l-Arabî’nin Nûr-i Muhammedî Açısından Hz. Muhammed ve Diğer Peygamberler Arasındaki İlişkilere Bakışı. Sufiyye. 10, 180-202.
  • Akman, M. (2011). Hakikat-i Muhammedî Düşüncesi ve Bu Düşüncenin Referanslarını Aktaran İki Kaynak ve Müellifleri. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi. 2, 107-131.
  • Anter, M. (2013). Hatıralarım. (3. Baskı). İstanbul: Aram Yayınevi.
  • Apuhan, D. (2022). Molla Mehmet Demirbaş Divanı (Şekil, Biçim ve İnceleme). (1. Baskı). İstanbul: Neşırxaneyê Vir.
  • Ay, M. (2010). İşârî Tefsirlerde Hakîkat-i Muhammediyye Anlayışı. İstanbul Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. 23, 77-120.
  • Bakırcı, S. (2003). Mevlid Doğuşu ve Gelişmesi. İstanbul: Akademik Araştırmalar.
  • Çantay, H. B. (1965). Kur’ân-ı Hakîm ve Meâli Kerim. (1. Baskı). İstanbul: Ahmed Said Matbaası.
  • Çelik, Ö. (1998-99). Kur’an-ı Kerîm’de Nûr Kavramı. Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. 16 (17), 149-155.
  • Çift, S. (2004). İlk Dönem Tasavvuf Düşüncesinde Nûr Kavramı. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. 13 (1), 144-146.
  • Çolig, F. (2014). Tefsire Qur'one Kerim Zazaki. (1. Baskı). İstanbul: Astun.
  • Dağılma, İ. (2015). Ahmedê Xasi‟nin Hayatı ve Mewlid Adlı Eserinde Tema. Bingöl Üniversitesi Yaşayan Diller Enstitüsü Dergisi. 1(1), 124-146.
  • Demirci M. (2018). Nûr-i Muhammedi. DEÜİFD. 1, 239-258.
  • Demirci, M. (1997). Hakîkat-i Muhammediyye. İslâm Ansiklopedisi içinde (c. 27, 179-180). İstanbul: TDV Yayınları. Devellioğlu, F. (2012). Osmanlıca Türkçe Ansiklopedik Lugat. Ankara: Aydın Kitabevi.
  • El-Cezûlî, M. (2018). Delaili Hayrat Şerhi Kara Davut. A. Akçiçek (Çev). İstanbul: Çelik Yayınevi.
  • Er-Râzî, F. (1988). Tefsîr-i Kebîr Mefatih’ul Gayb. S. Yıldırım vd. (Çev). Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Erzurumlu, İ. (2003). Marifetname. M. F. Başar (Sad). İstanbul: Âlem Yayıncılık.
  • Es-Safûrî, A. (2016). Nüzhetü'l-Mecâlis ve Müntehabu'n-Nefâîs II. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye.
  • Et-Taberi, E. (2003). Tefsîru’t-Taberî. A. Abdulmuhsin (Thk). Riyâd: Dâru’lâlemi’l-İslâmî.
  • Et-Tüsteri, A. (2002). Tefsîrü’t-Tüsterî. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye.
  • Güler, Z. (2006). Yunus Emre’nin Nûr-ı Muhammedi Anlatımının Türk Yaratılış Destanlarıyla Benzerliği. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 16 (2), 63-72.
  • Hayıg R. & Werner B. (2012). Zazaca Türkçe Sözlük - Türkçe Zazaca Sözcük Listesi. İstanbul: Tij Yayıncılık.
  • İdiz, F. (2014). Tasavvufta Hakîkat-ı Muhemmediyye Meselesi ve Mesnevi’den Örnekler. EKEV Akademi Dergisi. 59, 179-200.
  • İyâz, K. (2012). Şifa-i Şerif I. M. Y. Kandemir (Çev). İstanbul: Tahlil Yayınları.
  • Kandemir, M. Y. (2010). Şemâil, İslam Ansiklopedisi içinde (c. 38, 497-500), İstanbul: TDV Yayınları.
  • Kastallani. (2015). Mevahib-i Ledunniyye I. H. R. Yananlı (Sad). İstanbul: Divan Yayınları.
  • Kaya, M. A. (2009). Kâinat Nasıl Yaratılmıştır ve Yaratılış Amacı Nedir? Sorularla İslamiyet. Erişim Tarihi: 16.11.2023, http://m.sorularlaislamiyet.com/index.php?oku=180437
  • Kılıç, M. E. (2009). Şeyh-i Ekber İbn Arabi Düşüncesine Giriş. İstanbul: Sufi Kitap.
  • Korkusuz, M. Ş. (2004). Tezkire-i Meşayih-i Amid (Diyarbakır Velileri) I-II. İstanbul: Kent Yayınları.
  • Köksal, M. Â. (2011). Peygamberler Tarihi I. Ankara: TDV Yayınları.
  • Nûrsî, S. (2003). Mesnevî-i Nûriye. İstanbul: Yeni Asya Neşriyat.
  • Nûrsî, S. (2003). Sözler. İstanbul: Yeni Asya Neşriyat.
  • Özkat, M. (2014). Osmancıklı Paşalı-zâde Abdülkadir Hilmî (Âşık Kadrî) ve Mevlûd-ı Cedîd-i Şâh-ı Risâleti. Divan Edebiyatı Araştırmaları Dergisi. 12, 135-176.
  • Özmen, İ. (2020). Tasavvuf: Dinsel ve Bilimsel Açıklaması. İstanbul: Urzeni Yayıncılık.
  • Sarı, İ. (2016). Kur’anda Besinler. Antalya: Netmedya.
  • Selvi, D. (2007). İlk Yaratılan Nûr. Semerkant Dergisi, 99.
  • Suruç, S. (2012). Kâinatın Efendisi Peygamberimizin Hayatı. İstanbul: Nesil Yayıncılık.
  • Topaloğlu, B. (1991). Âmine, İslam Ansiklopedisi 3 içinde (63-64). İstanbul: TDV Yayınları.
  • Uca, İ. H. (2013). Delil ve Kaynaklarıyla Büyük Kadın İlmihali. Konya: Kitap Dünyası.
  • Uludağ, S. (2007). Nûr, İslam Ansiklopedisi içinde (c. 38, 244). İstanbul: TDV Yayınları.
  • Yardım, A. (2002). Ebû Abdillâh Muhemmed b. Selâme b. Ca‘fer el-Kudâî, İslam Ansiklopedisi içinde (c. 26, 309-310), Ankara: TDV Yayınları.
  • Yazır, E. M. H. (1995). Hak Dini Kur’an Dili 8. İstanbul: Azim Yayıncılık.
  • Yıldırım, A. (2000). Tasavvufun Temel Öğretilerinin Hadislerdeki Dayanakları. Ankara: TDV.
  • Yıldırım, A. (2001). Hadislerde Yaratılış Problemi. IV. Kutlu Doğum Sempozyumu içinde (193-207), Isparta: SDÜ İlahiyat Fakültesi Yayınları. Yılmaz, H. K. (2006). Mevlid-i Nebi’de Muhemmedî Nûr. Altınoluk Dergisi. 242, 8.

Muhammadian Light in the Mevlid of Ahmed Khasi

Yıl 2024, Sayı: 16, 26 - 47, 30.03.2024
https://doi.org/10.35859/jms.2024.1387888

Öz

Among the poetic and prose works written under the title of classical literature, there are many works that describe the Prophet Muhammad, deal with his life, and are written to praise him. Many genres such as Mevlids, naat, siyer (biography), hilye, forty hadiths, miracname and Muhammediyye can be listed among these works. Like other Muslims, Zaza poets wrote works to show their love for Prophet Muhammad and the value they gave him. Many extraordinary events/miracles took place in the life of Prophet Muhammad. One of these is the light miracle known as Muhammadian Light. According to narrations, this light was first seen on the forehead of Prophet Adam. Then it passed from one prophet to another and finally reached the Prophet Muhammad (pbuh). This light is the sign and message of Muhammad's prophethood. The narrations about the nature of this light, whose existence is not in dispute, differ from each other. The metaphor of light has been discussed as a subject in classical literature in the Zaza language, as in other classical literature. The first work in Zaza classical literature is the mevlid written by Molla Ahmed Khasi. Like other mevlids, this also includes the subject of Muhammadian light. This study was conducted on the Mevlid of Ahmed Khasi, which is among the classical literature of Zaza Language. Since the study is limited to the concept of light, it was conducted to identify the light metaphor and Muhammadian Light in Ahmed Khasi's mevlid.

Kaynakça

  • Akkaya, V. (2021). İbnü’l-Arabî’nin Nûr-i Muhammedî Açısından Hz. Muhammed ve Diğer Peygamberler Arasındaki İlişkilere Bakışı. Sufiyye. 10, 180-202.
  • Akman, M. (2011). Hakikat-i Muhammedî Düşüncesi ve Bu Düşüncenin Referanslarını Aktaran İki Kaynak ve Müellifleri. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi. 2, 107-131.
  • Anter, M. (2013). Hatıralarım. (3. Baskı). İstanbul: Aram Yayınevi.
  • Apuhan, D. (2022). Molla Mehmet Demirbaş Divanı (Şekil, Biçim ve İnceleme). (1. Baskı). İstanbul: Neşırxaneyê Vir.
  • Ay, M. (2010). İşârî Tefsirlerde Hakîkat-i Muhammediyye Anlayışı. İstanbul Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. 23, 77-120.
  • Bakırcı, S. (2003). Mevlid Doğuşu ve Gelişmesi. İstanbul: Akademik Araştırmalar.
  • Çantay, H. B. (1965). Kur’ân-ı Hakîm ve Meâli Kerim. (1. Baskı). İstanbul: Ahmed Said Matbaası.
  • Çelik, Ö. (1998-99). Kur’an-ı Kerîm’de Nûr Kavramı. Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. 16 (17), 149-155.
  • Çift, S. (2004). İlk Dönem Tasavvuf Düşüncesinde Nûr Kavramı. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. 13 (1), 144-146.
  • Çolig, F. (2014). Tefsire Qur'one Kerim Zazaki. (1. Baskı). İstanbul: Astun.
  • Dağılma, İ. (2015). Ahmedê Xasi‟nin Hayatı ve Mewlid Adlı Eserinde Tema. Bingöl Üniversitesi Yaşayan Diller Enstitüsü Dergisi. 1(1), 124-146.
  • Demirci M. (2018). Nûr-i Muhammedi. DEÜİFD. 1, 239-258.
  • Demirci, M. (1997). Hakîkat-i Muhammediyye. İslâm Ansiklopedisi içinde (c. 27, 179-180). İstanbul: TDV Yayınları. Devellioğlu, F. (2012). Osmanlıca Türkçe Ansiklopedik Lugat. Ankara: Aydın Kitabevi.
  • El-Cezûlî, M. (2018). Delaili Hayrat Şerhi Kara Davut. A. Akçiçek (Çev). İstanbul: Çelik Yayınevi.
  • Er-Râzî, F. (1988). Tefsîr-i Kebîr Mefatih’ul Gayb. S. Yıldırım vd. (Çev). Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Erzurumlu, İ. (2003). Marifetname. M. F. Başar (Sad). İstanbul: Âlem Yayıncılık.
  • Es-Safûrî, A. (2016). Nüzhetü'l-Mecâlis ve Müntehabu'n-Nefâîs II. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye.
  • Et-Taberi, E. (2003). Tefsîru’t-Taberî. A. Abdulmuhsin (Thk). Riyâd: Dâru’lâlemi’l-İslâmî.
  • Et-Tüsteri, A. (2002). Tefsîrü’t-Tüsterî. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye.
  • Güler, Z. (2006). Yunus Emre’nin Nûr-ı Muhammedi Anlatımının Türk Yaratılış Destanlarıyla Benzerliği. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 16 (2), 63-72.
  • Hayıg R. & Werner B. (2012). Zazaca Türkçe Sözlük - Türkçe Zazaca Sözcük Listesi. İstanbul: Tij Yayıncılık.
  • İdiz, F. (2014). Tasavvufta Hakîkat-ı Muhemmediyye Meselesi ve Mesnevi’den Örnekler. EKEV Akademi Dergisi. 59, 179-200.
  • İyâz, K. (2012). Şifa-i Şerif I. M. Y. Kandemir (Çev). İstanbul: Tahlil Yayınları.
  • Kandemir, M. Y. (2010). Şemâil, İslam Ansiklopedisi içinde (c. 38, 497-500), İstanbul: TDV Yayınları.
  • Kastallani. (2015). Mevahib-i Ledunniyye I. H. R. Yananlı (Sad). İstanbul: Divan Yayınları.
  • Kaya, M. A. (2009). Kâinat Nasıl Yaratılmıştır ve Yaratılış Amacı Nedir? Sorularla İslamiyet. Erişim Tarihi: 16.11.2023, http://m.sorularlaislamiyet.com/index.php?oku=180437
  • Kılıç, M. E. (2009). Şeyh-i Ekber İbn Arabi Düşüncesine Giriş. İstanbul: Sufi Kitap.
  • Korkusuz, M. Ş. (2004). Tezkire-i Meşayih-i Amid (Diyarbakır Velileri) I-II. İstanbul: Kent Yayınları.
  • Köksal, M. Â. (2011). Peygamberler Tarihi I. Ankara: TDV Yayınları.
  • Nûrsî, S. (2003). Mesnevî-i Nûriye. İstanbul: Yeni Asya Neşriyat.
  • Nûrsî, S. (2003). Sözler. İstanbul: Yeni Asya Neşriyat.
  • Özkat, M. (2014). Osmancıklı Paşalı-zâde Abdülkadir Hilmî (Âşık Kadrî) ve Mevlûd-ı Cedîd-i Şâh-ı Risâleti. Divan Edebiyatı Araştırmaları Dergisi. 12, 135-176.
  • Özmen, İ. (2020). Tasavvuf: Dinsel ve Bilimsel Açıklaması. İstanbul: Urzeni Yayıncılık.
  • Sarı, İ. (2016). Kur’anda Besinler. Antalya: Netmedya.
  • Selvi, D. (2007). İlk Yaratılan Nûr. Semerkant Dergisi, 99.
  • Suruç, S. (2012). Kâinatın Efendisi Peygamberimizin Hayatı. İstanbul: Nesil Yayıncılık.
  • Topaloğlu, B. (1991). Âmine, İslam Ansiklopedisi 3 içinde (63-64). İstanbul: TDV Yayınları.
  • Uca, İ. H. (2013). Delil ve Kaynaklarıyla Büyük Kadın İlmihali. Konya: Kitap Dünyası.
  • Uludağ, S. (2007). Nûr, İslam Ansiklopedisi içinde (c. 38, 244). İstanbul: TDV Yayınları.
  • Yardım, A. (2002). Ebû Abdillâh Muhemmed b. Selâme b. Ca‘fer el-Kudâî, İslam Ansiklopedisi içinde (c. 26, 309-310), Ankara: TDV Yayınları.
  • Yazır, E. M. H. (1995). Hak Dini Kur’an Dili 8. İstanbul: Azim Yayıncılık.
  • Yıldırım, A. (2000). Tasavvufun Temel Öğretilerinin Hadislerdeki Dayanakları. Ankara: TDV.
  • Yıldırım, A. (2001). Hadislerde Yaratılış Problemi. IV. Kutlu Doğum Sempozyumu içinde (193-207), Isparta: SDÜ İlahiyat Fakültesi Yayınları. Yılmaz, H. K. (2006). Mevlid-i Nebi’de Muhemmedî Nûr. Altınoluk Dergisi. 242, 8.

Ahmed Hasi’nin Mevlidinde Nûr-u Muhammedî

Yıl 2024, Sayı: 16, 26 - 47, 30.03.2024
https://doi.org/10.35859/jms.2024.1387888

Öz

Klasik edebiyat başlığında kaleme alınan manzum ve mensur eserler içerisinde Hz. Peygamber’i anlatan, onun hayatını işleyen ve onu methetmek için yazılan eserler oldukça fazladır. Mevlitler başta olmak üzere naat, siyer, hilye, kırk hadis, miracname ve Muhammediyye gibi pek çok tür bu eserler arasında zikredilebilir. Diğer Müslümanlar gibi Zaza şairler de Hz. Peygamber’e olan sevgisini ve ona verdikleri değeri göstermek için eserler kaleme almışlar. Hz. Peygamber’in hayatında birçok olağanüstü olay ve mucize gerçekleşmiştir. Bunlardan biri Nûr-u Muhammed-i nûr olarak bilinen nûr mucizesidir. Rivayetlere göre bu nûr, ilk önce Hz. Âdem’in alnında görülmüştür. Sonra peygamberden peygambere intikal etmiş ve en sonunda Hz. Muhammed’e (sas) ulaşmıştır. Bu nûr, Muhammed’in peygamberliğinin alameti ve habercisidir. Varlığı hususunda bir tartışma olmayan bu nûrun niteliği hakkında gelen rivayetler birbirinden farklıdır. Nûr metaforu, diğer klasik edebiyatlarda olduğu gibi Zazaca klasik edebiyatta da konu olarak ele alınmıştır. Zazaca klasik edebiyatta yazılan ilk eser, Molla Ehmedê Xasi tarafından yazılan mevlittir. Diğer mevlitler gibi bu mevlitte de nûr-u Muhammedi konusu yer alır. Bu çalışma, Zazaca klasik edebiyatı içinde yer alan Ahmed Hasi’nin mevlidi üzerine yapılmıştır. Çalışma, nûr kavramı ile sınırlı bir çalışma olduğu için Ahmed Hasi’nin mevlidindeki nûr metaforu ve nûr-u Muhammedî’yi tespit etmek amaçlı yapılmıştır.

Teşekkür

Teşekkürler

Kaynakça

  • Akkaya, V. (2021). İbnü’l-Arabî’nin Nûr-i Muhammedî Açısından Hz. Muhammed ve Diğer Peygamberler Arasındaki İlişkilere Bakışı. Sufiyye. 10, 180-202.
  • Akman, M. (2011). Hakikat-i Muhammedî Düşüncesi ve Bu Düşüncenin Referanslarını Aktaran İki Kaynak ve Müellifleri. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi. 2, 107-131.
  • Anter, M. (2013). Hatıralarım. (3. Baskı). İstanbul: Aram Yayınevi.
  • Apuhan, D. (2022). Molla Mehmet Demirbaş Divanı (Şekil, Biçim ve İnceleme). (1. Baskı). İstanbul: Neşırxaneyê Vir.
  • Ay, M. (2010). İşârî Tefsirlerde Hakîkat-i Muhammediyye Anlayışı. İstanbul Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. 23, 77-120.
  • Bakırcı, S. (2003). Mevlid Doğuşu ve Gelişmesi. İstanbul: Akademik Araştırmalar.
  • Çantay, H. B. (1965). Kur’ân-ı Hakîm ve Meâli Kerim. (1. Baskı). İstanbul: Ahmed Said Matbaası.
  • Çelik, Ö. (1998-99). Kur’an-ı Kerîm’de Nûr Kavramı. Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. 16 (17), 149-155.
  • Çift, S. (2004). İlk Dönem Tasavvuf Düşüncesinde Nûr Kavramı. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. 13 (1), 144-146.
  • Çolig, F. (2014). Tefsire Qur'one Kerim Zazaki. (1. Baskı). İstanbul: Astun.
  • Dağılma, İ. (2015). Ahmedê Xasi‟nin Hayatı ve Mewlid Adlı Eserinde Tema. Bingöl Üniversitesi Yaşayan Diller Enstitüsü Dergisi. 1(1), 124-146.
  • Demirci M. (2018). Nûr-i Muhammedi. DEÜİFD. 1, 239-258.
  • Demirci, M. (1997). Hakîkat-i Muhammediyye. İslâm Ansiklopedisi içinde (c. 27, 179-180). İstanbul: TDV Yayınları. Devellioğlu, F. (2012). Osmanlıca Türkçe Ansiklopedik Lugat. Ankara: Aydın Kitabevi.
  • El-Cezûlî, M. (2018). Delaili Hayrat Şerhi Kara Davut. A. Akçiçek (Çev). İstanbul: Çelik Yayınevi.
  • Er-Râzî, F. (1988). Tefsîr-i Kebîr Mefatih’ul Gayb. S. Yıldırım vd. (Çev). Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Erzurumlu, İ. (2003). Marifetname. M. F. Başar (Sad). İstanbul: Âlem Yayıncılık.
  • Es-Safûrî, A. (2016). Nüzhetü'l-Mecâlis ve Müntehabu'n-Nefâîs II. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye.
  • Et-Taberi, E. (2003). Tefsîru’t-Taberî. A. Abdulmuhsin (Thk). Riyâd: Dâru’lâlemi’l-İslâmî.
  • Et-Tüsteri, A. (2002). Tefsîrü’t-Tüsterî. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye.
  • Güler, Z. (2006). Yunus Emre’nin Nûr-ı Muhammedi Anlatımının Türk Yaratılış Destanlarıyla Benzerliği. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 16 (2), 63-72.
  • Hayıg R. & Werner B. (2012). Zazaca Türkçe Sözlük - Türkçe Zazaca Sözcük Listesi. İstanbul: Tij Yayıncılık.
  • İdiz, F. (2014). Tasavvufta Hakîkat-ı Muhemmediyye Meselesi ve Mesnevi’den Örnekler. EKEV Akademi Dergisi. 59, 179-200.
  • İyâz, K. (2012). Şifa-i Şerif I. M. Y. Kandemir (Çev). İstanbul: Tahlil Yayınları.
  • Kandemir, M. Y. (2010). Şemâil, İslam Ansiklopedisi içinde (c. 38, 497-500), İstanbul: TDV Yayınları.
  • Kastallani. (2015). Mevahib-i Ledunniyye I. H. R. Yananlı (Sad). İstanbul: Divan Yayınları.
  • Kaya, M. A. (2009). Kâinat Nasıl Yaratılmıştır ve Yaratılış Amacı Nedir? Sorularla İslamiyet. Erişim Tarihi: 16.11.2023, http://m.sorularlaislamiyet.com/index.php?oku=180437
  • Kılıç, M. E. (2009). Şeyh-i Ekber İbn Arabi Düşüncesine Giriş. İstanbul: Sufi Kitap.
  • Korkusuz, M. Ş. (2004). Tezkire-i Meşayih-i Amid (Diyarbakır Velileri) I-II. İstanbul: Kent Yayınları.
  • Köksal, M. Â. (2011). Peygamberler Tarihi I. Ankara: TDV Yayınları.
  • Nûrsî, S. (2003). Mesnevî-i Nûriye. İstanbul: Yeni Asya Neşriyat.
  • Nûrsî, S. (2003). Sözler. İstanbul: Yeni Asya Neşriyat.
  • Özkat, M. (2014). Osmancıklı Paşalı-zâde Abdülkadir Hilmî (Âşık Kadrî) ve Mevlûd-ı Cedîd-i Şâh-ı Risâleti. Divan Edebiyatı Araştırmaları Dergisi. 12, 135-176.
  • Özmen, İ. (2020). Tasavvuf: Dinsel ve Bilimsel Açıklaması. İstanbul: Urzeni Yayıncılık.
  • Sarı, İ. (2016). Kur’anda Besinler. Antalya: Netmedya.
  • Selvi, D. (2007). İlk Yaratılan Nûr. Semerkant Dergisi, 99.
  • Suruç, S. (2012). Kâinatın Efendisi Peygamberimizin Hayatı. İstanbul: Nesil Yayıncılık.
  • Topaloğlu, B. (1991). Âmine, İslam Ansiklopedisi 3 içinde (63-64). İstanbul: TDV Yayınları.
  • Uca, İ. H. (2013). Delil ve Kaynaklarıyla Büyük Kadın İlmihali. Konya: Kitap Dünyası.
  • Uludağ, S. (2007). Nûr, İslam Ansiklopedisi içinde (c. 38, 244). İstanbul: TDV Yayınları.
  • Yardım, A. (2002). Ebû Abdillâh Muhemmed b. Selâme b. Ca‘fer el-Kudâî, İslam Ansiklopedisi içinde (c. 26, 309-310), Ankara: TDV Yayınları.
  • Yazır, E. M. H. (1995). Hak Dini Kur’an Dili 8. İstanbul: Azim Yayıncılık.
  • Yıldırım, A. (2000). Tasavvufun Temel Öğretilerinin Hadislerdeki Dayanakları. Ankara: TDV.
  • Yıldırım, A. (2001). Hadislerde Yaratılış Problemi. IV. Kutlu Doğum Sempozyumu içinde (193-207), Isparta: SDÜ İlahiyat Fakültesi Yayınları. Yılmaz, H. K. (2006). Mevlid-i Nebi’de Muhemmedî Nûr. Altınoluk Dergisi. 242, 8.
Toplam 43 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Kürtçe
Konular Kürt Dili, Edebiyatı ve Kültürü
Bölüm Makaleler
Yazarlar

İbrahim Dağılma 0000-0001-6521-119X

Yayımlanma Tarihi 30 Mart 2024
Gönderilme Tarihi 8 Kasım 2023
Kabul Tarihi 11 Mart 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024Sayı: 16

Kaynak Göster

APA Dağılma, İ. (2024). Mewlîdê Ehmedê Xasî de Nûrê Muhemmedî. The Journal of Mesopotamian Studies(16), 26-47. https://doi.org/10.35859/jms.2024.1387888

29370

The Journal of Mesopotamian Studies (JMS) Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası ile lisanslanmıştır.