Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Analîza Dîwana Mela Ebdulezîzê Bedlîsî ji Layê Şikl û Naverokê ve

Yıl 2023, Sayı: Özel Sayı - Klasik Kürt Edebiyat Özel Sayısı, 114 - 131, 20.10.2023

Nurettin Ertekin

https://doi.org/10.35859/jms.2023.1296819

Öz

Sala jidayikbûn û wefata wî teqez nehatibe peyitandin jî tê famkirin ku Mela 'Ebdul'ezîzê Bedlîsî di navbera salên 1875-1923î de jiyaye. Tevî ku şa'irekî sofîmeşreb e, şa'irek e ku di derbarê rêgezên bingehîn yê edebiyata klasik xwedî agahiyên tekûz e. Dîwaneke muretteb li pey xwe hiştî ye. Di vê diwanê de du mexles bikar anîbe jî mexlesa Şeyda bêtir ber bi çav e. Di dîwana wî de zimanê sereke farsî ye. Lê hem bi kurdî, hem bi ‘erebî û hem bi tirkî şi'r honaye ku cihê xwe di nava şa'irên çar zimanî de çêkiriye. Di vê xebatê de dîwana Mela 'Ebdul'ezîzê Bedlîsî ji aliyê şikl û naverokê ve hate nirxandin. Piştî destpêkeke kurt di beşa yekem de kurtejiyana Mela 'Ebdul'ezîzê Bedlîsî hate nirxandin. Di beşa duyem de dîwan ji aliyê şikil ve hate analîzkirin. Di beşa sêyem de navoroka diwanê hate tehlîlkirin. Di encamê de xuya bû ku Mela 'Ebdul'ezîzê Bedlîsî şa'irekî çar zimanî ye, ji rêgezên edebiyatê agahdar e, hunera wî ya edebî bi hêz e û pirek e di navbera edebiyata tesewufî ya klasîk û edebiyata dergahî de.

Anahtar Kelimeler

Edebiyata Kurdî ya Klasîk Dîwan Şi Edebiyata Tesewufî Edebiyata Dergahî Mela Şeyda

Kaynakça

  • Adak, A. (2016). Helbestvanên Klasîk ji Perspektîfa Herêmî: Nimûneya Herêma Bedlîsê. The Journal of Mesopotamian Studies, , Cilt-1,Sayı-1, 33-56.
  • Akot, B. (2013). Nurşin Medresesinin Yetiştirdiği Mutasavvıflar. Bingöl Üniversitesi Medrese ve İlahiyat Kavşağında İslamî İlimler Uluslararası Sempozyomu (s. 199-2010). Bingöl: Bingöl Üniversitesi Yayınları.
  • Aryanfer, M.&Neqîzade, H. (1390). Berresî û Neqd Sened û Metnê Hedîsê Kenzê Mexfî, 'Ulûmê Hedîs, Fesilnameê 'Ilmî-Pijûheşî, Salê Şanzdehom, Şomareê Suwwom, Payîz, 171-187.
  • Baz, İ. (2014). Osmanlı’dan Cumhuriyet’e Norşin Dergâhı ve Şeyh Abdurrahman-ı Tâğî. Tasavvuf ilmî ve akademik araştırma dergisi, 34 [2014/2], 78-108.
  • Bedhayî, S.H. (1381). Şi'r û Neqşê An Der Camî'e, Mecelleê Danişgahê Edebiyat û 'Ulûmê Însanî, Dewre 52, Şomare 164, Tehran, 161-172.
  • Bilen, M. (2012). Ohinli Şeyh Alauddin ve Hadis Usulune Dair Manzumesi. Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 87-108.
  • Cırık, B. (2015). İkinci Meşrutiyet Döneminde Bitlis Sancağı (1908-1914), Yayınlanmamış Doktora Tezi. Sakarya: Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tarih Anabilim Dalı.
  • Cizîrî, M. (2019). Dîwan, Amadekar: Tehsîn Îbrahîm Doskî, İstanbul: Nûbihar.
  • Çağlayan, M. (1996). Şark Uleması. İstanbul: Çağlayan Yayınları.
  • Çakır, M. S. (2017). Şeyh Abdurrahman-ı Tâğî ve Norşin Tekkesi’nden Yayılan Kollar. İhya Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi, c.3, s. 2, Güz 2017, 26-53.
  • Çelik, N. (2016). XIX. Yüzyılda Osmanlı İmparatorluğunda Sason Ermenileri ve Sason Ermeni İsyanları, Yüksek Lisans Tezi. Batman: Batman Üniversitesi, Fen Edebiyat Fakültesi, Tarih Bölümü.
  • Dad, S. (1385). Ferhengê Istilahatê Edebî, Tehran: Întîşaratê Morwarîd.
  • Deştî, 'E. (1365). Qelemrûyê Se'dî. Tehran: Întîşaratê Emîr Kebîr.
  • Ergül, N. (2015). İnsan-ı Kâmil – Güzel Ahlak İlişkisi. The Journal of Academic Social Sciense Studies, Number: 35, Summer I, 259-270.
  • Ertekin, M. Z. (2015). Biyografiyeke Menzûm a Mela 'Eliyê Baqustanî, Siltan Şêxmûs (metn û Lêkolîn). Van: Lorya.
  • Ertekin, N. (2020). Nazim û Şa’ir Mela Zahid Zeherî (Başer): Jîyan, Berhem û Kesayetîya Wî ya Edebî. Bingöl Üniversitesi Yaşayan Diller Enstitüsü Dergisi 6 / 11 (Haziran 2020), 105-136.
  • Fesayî, M. R. (1380). Enwa'ê Şi'rê Farsî, Şîraz: Întîşaratê Nuwêd.
  • Kaşanî, M.'E. (1394). Mîsbahu’l-Hîdaye we Mîftahu’l-Kîfaye, Teshîh; Celaleddînê Humayî, Tehran: Soxen.
  • Qur'an. (2015). Qur'ana Pîroz û Meala Wê Ya Kurdî. Ankara: Seokatîya Karûbarên Dîyanetê.
  • Rehber, X.X. (1383). Dîwanê Hafizê Şîrazî, Tehran: Întîşaratê 'Elî Sefîşan.
  • Sadinî, M. X. (2013). Mela Huseynê Bateyî; Jiyan, Berhem û Helbestên wî. İstanbul: Nûbihar.
  • Şefi'îyan, Z. (1392). Berresî û Tehlîlê Saqînamehayê Edebê Farsî (Ber Esasê Penç Şa'irê Berceste), Payannameê Karşunasê Eşed, Şehrêkurd, Danişgahê Şehrêkurd, Danişgedeê Edebiyat û 'Ulûmê Însanî, Grûhê Zenban û Edebiyatê Farsî.
  • Şemîsa, S. (1380). Seyrê Xezel der Şi'rê Farsî (Ez Ağaz ta Îmroz), Tehran: Întîşaratê Firdews.
  • Tenik, A. (2015). Tarihsel Süreçte Kürt Coğrafyasında Tasavvuf ve Tarikatlar. İstanbul: Nûbihar.
  • Zerrînkûp, 'E. (1344). Erzişê Mîrasê Sofîye, Tehran: Întîşaratê Arya.
  • Zinar, Z. (2011). Şêx Fethullahê Werqanisî. Nûpelda, hejmar. 5, Van, 11-16.
  • Durmuş, İ. Methiye, DİA, c 29, r. 406.
  • Kraçî, Ruhengîz, Nuxwustîn Zenê Medîhe Serayê Kîyst, Pijûheşnameê Zenan, Pijûheşgahê ‘Ulûmê Însanî û Mutale’atê Ferhengî, Salê Siwwom, Şomareê Ewwel, Bihar û Tabistan, 1391, r, 143-157.
  • Doskî, T.Î. (2022), Gulzar, Dihok: Weşanên Palo.
  • Doskî, T.Î. (2022), Dîwana Bêxew, Mela Beşîrê Şêx Zahir, Dihok, Weşanên Navenda Xanî ya Rewşenbîrî û Ragihandinê.
  • Yıldırm, K. (2008). Nûbehara Biçûkan, İstanbul: Avesta.
  • Niyûz,A.(1399).https://www.azhangnews.ir/2021/02/27/%D8%B4%D8%AC%D8%B1%D9%87%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%D9%86%D9%88%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D8%8C%D8%AD%D9%81%D8%B8%D9%BE%DB%8C%D8%4%DB%8C%D9%86%D9%87%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DB%8C/ (Pêgihîn: 12.06.2023)

Mela Abdülaziz Bitlisi Divan’ının Şekil ve Muhteva Yönünden Analizi

Yıl 2023, Sayı: Özel Sayı - Klasik Kürt Edebiyat Özel Sayısı, 114 - 131, 20.10.2023

Nurettin Ertekin

https://doi.org/10.35859/jms.2023.1296819

Öz

Sala jidayikbûn û wefata wî teqez nehatibe peyitandin jî tê famkirin ku Mela 'Ebdul'ezîzê Bedlîsî di navbera salên 1875-1923î de jiya ye. Tevî ku şa'irekî sofîmeşreb e, şa'ireke ku di derbarê rêgezên bingehîn yê edebiyata klasik xwedî agahîyên tekûz e. Dîwaneke muretteb li pey xwe hiştî ye. Di vê diwanê de du mexles bikar anîbe jî mexlesa Şeyda bêtir ber bi çav e. Di dîwana wî de zimanê sereke farsî ye. Lê hem bi kurdî, hem bi ‘erebî û hem bi tirkî şi'r honandîye ku cihê xwe di nava şa'irên çar zimanî de çêkirî ye.
Di vê xebatê de dîwana Mela 'Ebdul'ezîzê Bedlîsî ji alîyê şikl û naverokê ve hate nirxandin. Di destpêkeke kurt di beşa yekem de kurtejîyana Mela 'Ebdul'ezîzê Bedlîsî hate nirxandin. Di beşa duyem de dîwan ji alîyê şikil hate analîzkirin. Di beşa sêyem de navoroka diwanê hete tehlîlkirin. Di encamê de xuya bû ku Mela 'Ebdul'ezîzê Bedlîsî şa'irekî çar zimanî ye, ji rêgezên edebîyatê agahdar e, hunera wî ya edebî bi hêz e û pirek e di navbera edebiyata tesewufî ya klasîk û edebiyata dergahî de.

Anahtar Kelimeler

Klasik Kürt Edebiyat Divan Şiir Tasavvuf Edebiyatı Dergâh Edebiyatı Mela Abdülazizî Bitlisi Şeyda

Kaynakça

  • Adak, A. (2016). Helbestvanên Klasîk ji Perspektîfa Herêmî: Nimûneya Herêma Bedlîsê. The Journal of Mesopotamian Studies, , Cilt-1,Sayı-1, 33-56.
  • Akot, B. (2013). Nurşin Medresesinin Yetiştirdiği Mutasavvıflar. Bingöl Üniversitesi Medrese ve İlahiyat Kavşağında İslamî İlimler Uluslararası Sempozyomu (s. 199-2010). Bingöl: Bingöl Üniversitesi Yayınları.
  • Aryanfer, M.&Neqîzade, H. (1390). Berresî û Neqd Sened û Metnê Hedîsê Kenzê Mexfî, 'Ulûmê Hedîs, Fesilnameê 'Ilmî-Pijûheşî, Salê Şanzdehom, Şomareê Suwwom, Payîz, 171-187.
  • Baz, İ. (2014). Osmanlı’dan Cumhuriyet’e Norşin Dergâhı ve Şeyh Abdurrahman-ı Tâğî. Tasavvuf ilmî ve akademik araştırma dergisi, 34 [2014/2], 78-108.
  • Bedhayî, S.H. (1381). Şi'r û Neqşê An Der Camî'e, Mecelleê Danişgahê Edebiyat û 'Ulûmê Însanî, Dewre 52, Şomare 164, Tehran, 161-172.
  • Bilen, M. (2012). Ohinli Şeyh Alauddin ve Hadis Usulune Dair Manzumesi. Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 87-108.
  • Cırık, B. (2015). İkinci Meşrutiyet Döneminde Bitlis Sancağı (1908-1914), Yayınlanmamış Doktora Tezi. Sakarya: Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tarih Anabilim Dalı.
  • Cizîrî, M. (2019). Dîwan, Amadekar: Tehsîn Îbrahîm Doskî, İstanbul: Nûbihar.
  • Çağlayan, M. (1996). Şark Uleması. İstanbul: Çağlayan Yayınları.
  • Çakır, M. S. (2017). Şeyh Abdurrahman-ı Tâğî ve Norşin Tekkesi’nden Yayılan Kollar. İhya Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi, c.3, s. 2, Güz 2017, 26-53.
  • Çelik, N. (2016). XIX. Yüzyılda Osmanlı İmparatorluğunda Sason Ermenileri ve Sason Ermeni İsyanları, Yüksek Lisans Tezi. Batman: Batman Üniversitesi, Fen Edebiyat Fakültesi, Tarih Bölümü.
  • Dad, S. (1385). Ferhengê Istilahatê Edebî, Tehran: Întîşaratê Morwarîd.
  • Deştî, 'E. (1365). Qelemrûyê Se'dî. Tehran: Întîşaratê Emîr Kebîr.
  • Ergül, N. (2015). İnsan-ı Kâmil – Güzel Ahlak İlişkisi. The Journal of Academic Social Sciense Studies, Number: 35, Summer I, 259-270.
  • Ertekin, M. Z. (2015). Biyografiyeke Menzûm a Mela 'Eliyê Baqustanî, Siltan Şêxmûs (metn û Lêkolîn). Van: Lorya.
  • Ertekin, N. (2020). Nazim û Şa’ir Mela Zahid Zeherî (Başer): Jîyan, Berhem û Kesayetîya Wî ya Edebî. Bingöl Üniversitesi Yaşayan Diller Enstitüsü Dergisi 6 / 11 (Haziran 2020), 105-136.
  • Fesayî, M. R. (1380). Enwa'ê Şi'rê Farsî, Şîraz: Întîşaratê Nuwêd.
  • Kaşanî, M.'E. (1394). Mîsbahu’l-Hîdaye we Mîftahu’l-Kîfaye, Teshîh; Celaleddînê Humayî, Tehran: Soxen.
  • Qur'an. (2015). Qur'ana Pîroz û Meala Wê Ya Kurdî. Ankara: Seokatîya Karûbarên Dîyanetê.
  • Rehber, X.X. (1383). Dîwanê Hafizê Şîrazî, Tehran: Întîşaratê 'Elî Sefîşan.
  • Sadinî, M. X. (2013). Mela Huseynê Bateyî; Jiyan, Berhem û Helbestên wî. İstanbul: Nûbihar.
  • Şefi'îyan, Z. (1392). Berresî û Tehlîlê Saqînamehayê Edebê Farsî (Ber Esasê Penç Şa'irê Berceste), Payannameê Karşunasê Eşed, Şehrêkurd, Danişgahê Şehrêkurd, Danişgedeê Edebiyat û 'Ulûmê Însanî, Grûhê Zenban û Edebiyatê Farsî.
  • Şemîsa, S. (1380). Seyrê Xezel der Şi'rê Farsî (Ez Ağaz ta Îmroz), Tehran: Întîşaratê Firdews.
  • Tenik, A. (2015). Tarihsel Süreçte Kürt Coğrafyasında Tasavvuf ve Tarikatlar. İstanbul: Nûbihar.
  • Zerrînkûp, 'E. (1344). Erzişê Mîrasê Sofîye, Tehran: Întîşaratê Arya.
  • Zinar, Z. (2011). Şêx Fethullahê Werqanisî. Nûpelda, hejmar. 5, Van, 11-16.
  • Durmuş, İ. Methiye, DİA, c 29, r. 406.
  • Kraçî, Ruhengîz, Nuxwustîn Zenê Medîhe Serayê Kîyst, Pijûheşnameê Zenan, Pijûheşgahê ‘Ulûmê Însanî û Mutale’atê Ferhengî, Salê Siwwom, Şomareê Ewwel, Bihar û Tabistan, 1391, r, 143-157.
  • Doskî, T.Î. (2022), Gulzar, Dihok: Weşanên Palo.
  • Doskî, T.Î. (2022), Dîwana Bêxew, Mela Beşîrê Şêx Zahir, Dihok, Weşanên Navenda Xanî ya Rewşenbîrî û Ragihandinê.
  • Yıldırm, K. (2008). Nûbehara Biçûkan, İstanbul: Avesta.
  • Niyûz,A.(1399).https://www.azhangnews.ir/2021/02/27/%D8%B4%D8%AC%D8%B1%D9%87%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%D9%86%D9%88%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D8%8C%D8%AD%D9%81%D8%B8%D9%BE%DB%8C%D8%4%DB%8C%D9%86%D9%87%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DB%8C/ (Pêgihîn: 12.06.2023)

Analysis of Mullah Abdulaziz Bedlisî Divan in terms of Form and Content

Yıl 2023, Sayı: Özel Sayı - Klasik Kürt Edebiyat Özel Sayısı, 114 - 131, 20.10.2023

Nurettin Ertekin

https://doi.org/10.35859/jms.2023.1296819

Öz

The precise dates of Mullah Abdulaziz Bedlisî's birth and death are uncertain. However, based on his poetic works, it is inferred that he lived within the period spanning from 1875 to 1923, while also embracing a Sufi identity. The individual in question possesses a comprehensive understanding of the fundamental tenets of divan literature, thereby establishing himself as a proficient poet in this particular domain. Mullah Abdulaziz Bedlisî, a notable figure known for his proficiently composed divan, predominantly employed the pseudonym Şeyda in his poetic works. While the primary language utilized in his divan is Persian, it is worth noting that there are other poetic compositions present in Turkish, Arabic, and Kurdish. Mullah Abdulaziz Bedlisî stands out as a notable classical poet who shown proficiency in composing poetry in four distinct languages. This study focuses on the analysis of Mullah Abdulaziz Bedlisî's divan, with a particular emphasis on its form and content. The first chapter of the text provides a succinct introduction followed by an examination of the life of Mullah Abdulaziz Bedlisî. In the subsequent section, an analysis was conducted on the structure of Mullah Abdulaziz Bedlisî's divan. The content of the divan is examined in the third chapter. The analysis of Mullah Abdulaziz Bedlisî's work reveals his profound literary acumen and remarkable artistic abilities, positioning him as a pivotal figure in connecting Kurdish Sufism literature with Kurdish lodge literature.

Anahtar Kelimeler

Classical Kurdish Literature Divan Poetry Sufi Literature Dervish Lodge Literature Mullah Abdulaziz Bedlisî Şeyda

Kaynakça

  • Adak, A. (2016). Helbestvanên Klasîk ji Perspektîfa Herêmî: Nimûneya Herêma Bedlîsê. The Journal of Mesopotamian Studies, , Cilt-1,Sayı-1, 33-56.
  • Akot, B. (2013). Nurşin Medresesinin Yetiştirdiği Mutasavvıflar. Bingöl Üniversitesi Medrese ve İlahiyat Kavşağında İslamî İlimler Uluslararası Sempozyomu (s. 199-2010). Bingöl: Bingöl Üniversitesi Yayınları.
  • Aryanfer, M.&Neqîzade, H. (1390). Berresî û Neqd Sened û Metnê Hedîsê Kenzê Mexfî, 'Ulûmê Hedîs, Fesilnameê 'Ilmî-Pijûheşî, Salê Şanzdehom, Şomareê Suwwom, Payîz, 171-187.
  • Baz, İ. (2014). Osmanlı’dan Cumhuriyet’e Norşin Dergâhı ve Şeyh Abdurrahman-ı Tâğî. Tasavvuf ilmî ve akademik araştırma dergisi, 34 [2014/2], 78-108.
  • Bedhayî, S.H. (1381). Şi'r û Neqşê An Der Camî'e, Mecelleê Danişgahê Edebiyat û 'Ulûmê Însanî, Dewre 52, Şomare 164, Tehran, 161-172.
  • Bilen, M. (2012). Ohinli Şeyh Alauddin ve Hadis Usulune Dair Manzumesi. Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 87-108.
  • Cırık, B. (2015). İkinci Meşrutiyet Döneminde Bitlis Sancağı (1908-1914), Yayınlanmamış Doktora Tezi. Sakarya: Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tarih Anabilim Dalı.
  • Cizîrî, M. (2019). Dîwan, Amadekar: Tehsîn Îbrahîm Doskî, İstanbul: Nûbihar.
  • Çağlayan, M. (1996). Şark Uleması. İstanbul: Çağlayan Yayınları.
  • Çakır, M. S. (2017). Şeyh Abdurrahman-ı Tâğî ve Norşin Tekkesi’nden Yayılan Kollar. İhya Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi, c.3, s. 2, Güz 2017, 26-53.
  • Çelik, N. (2016). XIX. Yüzyılda Osmanlı İmparatorluğunda Sason Ermenileri ve Sason Ermeni İsyanları, Yüksek Lisans Tezi. Batman: Batman Üniversitesi, Fen Edebiyat Fakültesi, Tarih Bölümü.
  • Dad, S. (1385). Ferhengê Istilahatê Edebî, Tehran: Întîşaratê Morwarîd.
  • Deştî, 'E. (1365). Qelemrûyê Se'dî. Tehran: Întîşaratê Emîr Kebîr.
  • Ergül, N. (2015). İnsan-ı Kâmil – Güzel Ahlak İlişkisi. The Journal of Academic Social Sciense Studies, Number: 35, Summer I, 259-270.
  • Ertekin, M. Z. (2015). Biyografiyeke Menzûm a Mela 'Eliyê Baqustanî, Siltan Şêxmûs (metn û Lêkolîn). Van: Lorya.
  • Ertekin, N. (2020). Nazim û Şa’ir Mela Zahid Zeherî (Başer): Jîyan, Berhem û Kesayetîya Wî ya Edebî. Bingöl Üniversitesi Yaşayan Diller Enstitüsü Dergisi 6 / 11 (Haziran 2020), 105-136.
  • Fesayî, M. R. (1380). Enwa'ê Şi'rê Farsî, Şîraz: Întîşaratê Nuwêd.
  • Kaşanî, M.'E. (1394). Mîsbahu’l-Hîdaye we Mîftahu’l-Kîfaye, Teshîh; Celaleddînê Humayî, Tehran: Soxen.
  • Qur'an. (2015). Qur'ana Pîroz û Meala Wê Ya Kurdî. Ankara: Seokatîya Karûbarên Dîyanetê.
  • Rehber, X.X. (1383). Dîwanê Hafizê Şîrazî, Tehran: Întîşaratê 'Elî Sefîşan.
  • Sadinî, M. X. (2013). Mela Huseynê Bateyî; Jiyan, Berhem û Helbestên wî. İstanbul: Nûbihar.
  • Şefi'îyan, Z. (1392). Berresî û Tehlîlê Saqînamehayê Edebê Farsî (Ber Esasê Penç Şa'irê Berceste), Payannameê Karşunasê Eşed, Şehrêkurd, Danişgahê Şehrêkurd, Danişgedeê Edebiyat û 'Ulûmê Însanî, Grûhê Zenban û Edebiyatê Farsî.
  • Şemîsa, S. (1380). Seyrê Xezel der Şi'rê Farsî (Ez Ağaz ta Îmroz), Tehran: Întîşaratê Firdews.
  • Tenik, A. (2015). Tarihsel Süreçte Kürt Coğrafyasında Tasavvuf ve Tarikatlar. İstanbul: Nûbihar.
  • Zerrînkûp, 'E. (1344). Erzişê Mîrasê Sofîye, Tehran: Întîşaratê Arya.
  • Zinar, Z. (2011). Şêx Fethullahê Werqanisî. Nûpelda, hejmar. 5, Van, 11-16.
  • Durmuş, İ. Methiye, DİA, c 29, r. 406.
  • Kraçî, Ruhengîz, Nuxwustîn Zenê Medîhe Serayê Kîyst, Pijûheşnameê Zenan, Pijûheşgahê ‘Ulûmê Însanî û Mutale’atê Ferhengî, Salê Siwwom, Şomareê Ewwel, Bihar û Tabistan, 1391, r, 143-157.
  • Doskî, T.Î. (2022), Gulzar, Dihok: Weşanên Palo.
  • Doskî, T.Î. (2022), Dîwana Bêxew, Mela Beşîrê Şêx Zahir, Dihok, Weşanên Navenda Xanî ya Rewşenbîrî û Ragihandinê.
  • Yıldırm, K. (2008). Nûbehara Biçûkan, İstanbul: Avesta.
  • Niyûz,A.(1399).https://www.azhangnews.ir/2021/02/27/%D8%B4%D8%AC%D8%B1%D9%87%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%D9%86%D9%88%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D8%8C%D8%AD%D9%81%D8%B8%D9%BE%DB%8C%D8%4%DB%8C%D9%86%D9%87%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DB%8C/ (Pêgihîn: 12.06.2023)
Toplam 32 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Kürtçe
Konular Sanat ve Edebiyat
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Nurettin Ertekin 0000-0003-2744-0447

Yayımlanma Tarihi 20 Ekim 2023
Gönderilme Tarihi 13 Mayıs 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023Sayı: Özel Sayı - Klasik Kürt Edebiyat Özel Sayısı

Kaynak Göster

APA Ertekin, N. (2023). Analîza Dîwana Mela Ebdulezîzê Bedlîsî ji Layê Şikl û Naverokê ve. The Journal of Mesopotamian Studies(Özel Sayı), 114-131. https://doi.org/10.35859/jms.2023.1296819
 Kapak Resmi İndir

29370

The Journal of Mesopotamian Studies (JMS) Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası ile lisanslanmıştır.