Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

İBN İLALMIŞ’IN TÂRÎHU DUNEYSER’İNDE KIZILTEPE’NİN EĞİTİM-ÖĞRETİM MEKÂNLARI

Yıl 2019, Cilt: 4 Sayı: 2, 197 - 207, 30.08.2019
https://doi.org/10.35859/jms.2019.559751

Öz

Bu çalışmamızda Mardin Artukluları döneminde yaşamış olan
İbn İlalmış’ın (ö. 640/1242) Târîhu Duneyser olarak bilinen
Hilyetu’s-seriyyîn min havâssi’d-Duneyseriyyîn
adlı eserinde günümüz
Mardin’in Kızıltepe ilçesinde dönemin eğitim-öğretim mekânları incelenmiştir.
Söz konusu eser, Kızıltepe’nin hicri 7 miladi 13. yüzyılında tarihi ve ilmî
faaliyetleri hakkında yazılmış olup günümüze ulaşan en eski ve müstakil eser olması
bakımından önemlidir. Eserin önemli bir özelliği de dönemin Kızıltepe’sinde yer
alan eğitim-öğretim kurumlarına ve şehrin ilmî ve kültürel durumuna ışık tutmasıdır.
Nitekim eserde, Kızıltepe ve çevresine uğrayan, yerleşen veya doğma büyüme
Kızıltepe’li olup burada muhtelif ilimlerde ders veren âlimleri görmek mümkün
olabildiği gibi ders verilen mekânlar hakkında malumat sahibi olmak da
mümkündür. Çalışmamıza eski ismiyle Duneyser olan Kızıltepe’nin tarihi hakkında
kısaca bilgi verilerek giriş yapılmıştır. İbn İlalmış’ın hayatı ve Târîhu
Duneyser
adlı eseri hakkında bilgi verildikten sonra Târîhu
Duneyser
’de geçen Kızıltepe’nin eğitim-öğretim kurumları ele alınmıştır. Bu
kurumlarda yapılan ilmi etkinlikler, ders veren hocalar, yetişen talebeler gibi
eğitim-öğretime yönelik faaliyetler incelenmiştir.

Kaynakça

  • Yûsuf, ‘A. (2001). ed-Devletu’d-Dostkiyye, (2. Baskı), Erbil: Dâru Ârâs.
  • ‘Abdusselâm b. ‘Umer b. Muhammed. (2014). Tarihu Mardin min kitabi Ummi’l-iber, Beyrut: Dâru’l-Muktebes.
  • Acar, A. (2006). Artuklu Tarihinin Bilinmeyen bir Kaynağı: Ömer B. Hıdır B. İlalmış’ın Tarihu Düneysir’i, XV. Türk Tarih Kongresi, Ankara: 11-15 III/633-652.
  • Altun, A. Artuklular, (1991). Diyanet İslam Ansiklopedisi (DİA), İstanbul: III/418-419.
  • Aslan, A. (2018). Artuklular Zamanında Düneysir (Kızıltepe’de) Arap Edebiyatı Çevresi, Harran Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 20. Sayı, XIII/259-281.
  • Baluken, Y. (2010). Mervânîler Devrinde Dinî Gruplar Arasındaki Münasebetler, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Van.
  • Bulduk, A. F. (1999). Mardin Tarihi, Ankara: (Baskı yeri yok).
  • Demircan, A. (2015). Kürtler (Tarih), İstanbul: Nida Yayınları.
  • Dolapönü, H. (1972). Tarihte Mardin (Itru’n-nârdîn fî târîhi Mârdîn), İstanbul: (Baskı yeri yok).
  • Göyünç, N. (1991). XVI. Yüzyılda Mardin Sancağı, Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
  • el-Hamevî, Ebû ‘Abdillâh Şihâbuddîn Yâkût b. ‘Abdillâh er-Rûmî. (1977). Mu‘cemu’l-buldân, Beyrut: Dâru Sâdır.
  • İbn Cubeyr, Ebu’l-Huseyn Muhammed. Ahmed b. Cubeyr el-Belensî, (ty): Rihletu İbn Cubeyr, Beyrut: Dâru’l-Hilâl.
  • İbn Hallikân, Ebu’l-‘Abbâs Şemsuddîn Ahmed b. Muhammed el-İrbilî (t.y.). Vefeyâtu’l-a‘yân ve enbâi ebnâi’z-zemân, İhsân ‘Abbâs (tahk.), Beyrut: Dâru Sâdır.
  • İbn İlalmış, et-Tabîb Ebî Hafs ‘Umer b. el-Hıdır. (1992). Târihû Duneyser, İbrâhîm Sâlih (tahk.), Beyrut: Dâru’l-Beşâir.
  • Mıynat, A. (2018). “Gümüş Sikkeler ve Çağdaş Yazılı Kaynaklar Işığında Bir Artuklu Şehri Düneysir (Koçhisar-Kızıltepe)’in Yükselişi (12.-13.Yüzyıllar)”, Tarih Okulu Dergisi (TOD), Mart, Yıl 11, Sayı XXXIII, 45-65.
  • İzgi, C. (1999). İbn İlalmış, Diyanet İslam Ansiklopedisi (DİA), XX/89.
  • Önkal, A. ve Bozkurt, N. (1993). Cami. Diyanet İslam Ansiklopedisi (DİA), İstanbul: VII/46-56.
  • Öz, M. (2004). Meşhed. Diyanet İslam Ansiklopedisi (DİA), Ankara: XXIX/362-363.
  • es-Safedî, Salâhuddîn Halîl b. Aybek (2000). el-Vâfî bi’l-vefeyât, Beyrut: Dâru ihyâ-i’t-turâsi’l-‘Arabî.
  • Sarıbıyık, M. (2006). XII. Yüzyılda Bir Ticaret ve Kültür Şehri Olarak Kızıltepe/Koçhisar/Düneysir. I. Uluslararası Mardin Tarihi Sempozyumu İstanbul: 597-601.
  • Şumeysânî, H. (1987). Medînetu Mardîn, Beyrut: ‘Alemu’l-kutub.
  • Tomar, C. (2008). İbn İlalmış’ın Hilyetü’s-Seriyyîn min Havâssi’d-Düneysiriyyîn Adlı Eserine Göre Artuklular Döneminde Düneysir’de İlim Hayatı. I. Uluslararası Artuklu Sempozyumu, Mardin: II/1-8.
  • Tufantoz, A. (2004). Mervânîler. Diyanet İslam Ansiklopedisi (DİA), Ankara: XXIX/230-232.
  • Uluçam, A. (2012). Ulucami (Kızıltepe Ulucamii). Diyanet İslam Ansiklopedisi (DİA). İstanbul: XXXXII/105-106.
  • el-Vâkidî, Ebû ‘Abdillâh Muhammed b. ‘Umer. (1996). Târîhu futûhu’l-Cezîre ve’l-Hâbûr ve Diyâi Bekr ve’l-‘İrâk, ‘Abdul‘azîz Feyyâd (tahk.), Dimaşk: Dâru’l-Beşâir.
  • ez-Zebîdî, Muhammed Murtedâ el-Huseynî. (1965). Tâcu’l-‘arûṣ min cevâhiri’l-Ḳâmûs, ‘Abdussettâr Aḥmed Ferrâc (tahk.) Kuveyt: (baskı yeri yok).
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sanat ve Edebiyat
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Halil Akçay

Yayımlanma Tarihi 30 Ağustos 2019
Gönderilme Tarihi 1 Mayıs 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019Cilt: 4 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Akçay, H. (2019). İBN İLALMIŞ’IN TÂRÎHU DUNEYSER’İNDE KIZILTEPE’NİN EĞİTİM-ÖĞRETİM MEKÂNLARI. The Journal of Mesopotamian Studies, 4(2), 197-207. https://doi.org/10.35859/jms.2019.559751

29370

The Journal of Mesopotamian Studies (JMS) Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası ile lisanslanmıştır.