Rêziman
wek hêman û stûneke girîng a zimanê nivîsînê ya zimanekî tê hesibandin û ji ber
ku şayesandin û peyitandina rêzikên zimên jî li xwe digire, ew bi rola rêbera
zimanekî radibe. Di gel vê yekê, gava bi çavekî hûrbînî li pirtûkên rêzimanên
kurmancî tê nihartin, tê dîtin ku ne tenê di warê mijarên taybetmend de, her
wisan di biwara hin mijaran de ku ew wek ên sereke tên pejirandin, zimannas û
rêzimannas ne li hev in û di navbera wan de nêrînên cuda yên berbiçav xwe
tafilê didin der. Mîna mijarên cureyên lêkeran û ji aliyê binyatî ve senifana
lêkeran.
Di vê xebatê de li ser
yazdeh rêzimanên zaravayê kurmancî tê rawestandin û bal li ser lêker, ji aliyê
binyatî ve senifana cureyên lêkeran û lêkerên veqetînbar tê kêşan ku ev lêkerên
hanê bi navên cuda wekî lêkerên hevedudanî, lêkerên biwêjî û lêkerên bidaçek
hatine binavkirin. Li ser warên ku bûne mijara xebatê, ji nû ve senifanek der
barê cureyên lêkeran ên ji aliyê binyatî de tê kirin û bi navê lêkerên
veqetînbar jî cureyek lêker li wan tê zêdekirin ku bi awayekî serbixwe di tu
rêzimanê de cih ji van re nehatiye veqetandin.
FISHER, Steven Roger, Dilin Tarihi, 3. basım, Muhtesim Güvenç (Çev.), Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul 2015.
GAZÎ, Mustafa, Ferheng Kurdî-Tirkî, Weşanên Enstîtuya Kurdî ya Amedê, İstanbul 2006.
HACIEMİNOĞLU, Necmettin, Türk Dilinde Yapı Bakımından Fiiller, Bilge Kültür Sanat, İstanbul 2016.
HENGİRMEN, Mehmet, Türk Dilbilgisi, 8. baskı, Engin Yayın Evi, Ankara 2005.
HUBER, Emel, Dilbilime Giriş, Multilingual, İstanbul 2008.
İMER, Kâmile, Ahmet KOCAMAN, A. Sumru ÖZSOY, Dilbilim Sözlüğü, Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi, “Yapı”, İstanbul 2011.
KARAAĞAÇ, Günay, Dil Bilimi Terimleri Sözlüğü, Türk Dil Kurumu Yayınları, “Yapı”, Ankara 2013
KORKMAZ, Zeynep, Türkiye Türkçesi Grameri (Şekil Bilgisi), 3. baskı, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara 2009.
KURDO, Gramera Zmanê Kurdi (kurmanci-sorani), Koral Yayınları, İstanbul 1991.
SAĞNIÇ, Feqi Huseyn, Hêmana Rêzımanê Kurdi, Melsa Yayınları, İstanbul 1991.
TAN, Samî, Rêzimana Kurmancî, Çapa nûkirî ya 3., Weşanên Enstîtuya Kurdî ya Stenbolê, İstanbul 2015.
TOPTAŞ, Hüseyin, Türkçe Dersler 1. Kitap, Papatya Yayıncılık Eğitim, İstanbul 2016.
Türkçe Sözlük, Türk Dil Kurumu Yayınları, 11. baskı, Ankara 2011.
VURAL, Hanifi & Tuncay BÖLER, Ses ve Şekil Bilgisi, Kesit Yayınları, İstanbul 2014.
YERYÜZ, İsmail, “İkinci Baskıya Önsöz”, di Süheylâ Bayrav Yapısal Dilbilimi de, Multilingual, İstanbul 1998.
YILDIRIM, Kadri, Temel Alıştırma ve Metinlerle Kürtçe Dilgisi (Kurmancî Lehçesi), 2. baskı, Mardin Artuklu Üniversitesi Türkiye’de Yaşayan Diller Enstitüsü Yayınları, İstanbul 2012.
Grammar is regarded as one
of the important elements and pillars of a written language, and it is also
seen as a guide for a language as it involves description of a language as well
as identification of the rules of it. On the other hand, when we look at the Kurmanci
grammar books with a critical eye, linguists and the grammarians neither agree on
the specific topics nor the generally accepted ones, besides the obvious
differences among them on, for instance, types and the classification of verb types in
structure will be immediately seen.
In this study, eleven (11)
Kurmanji grammar studies are examined and attention is given to the
classification of kinds of verbs and verbs in terms of structure. A new
classification of verb forms in the structure maintenance of the subject areas
of study is included in this classification with the name of separable verbs
which has not previously been included in the grammatical work of the Kurdish
language under an independent name. Yet it should be noted that the verbs are
shown in conjugated verbs, idiomatic verbs and prepositional verbs in different
works.
FISHER, Steven Roger, Dilin Tarihi, 3. basım, Muhtesim Güvenç (Çev.), Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul 2015.
GAZÎ, Mustafa, Ferheng Kurdî-Tirkî, Weşanên Enstîtuya Kurdî ya Amedê, İstanbul 2006.
HACIEMİNOĞLU, Necmettin, Türk Dilinde Yapı Bakımından Fiiller, Bilge Kültür Sanat, İstanbul 2016.
HENGİRMEN, Mehmet, Türk Dilbilgisi, 8. baskı, Engin Yayın Evi, Ankara 2005.
HUBER, Emel, Dilbilime Giriş, Multilingual, İstanbul 2008.
İMER, Kâmile, Ahmet KOCAMAN, A. Sumru ÖZSOY, Dilbilim Sözlüğü, Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi, “Yapı”, İstanbul 2011.
KARAAĞAÇ, Günay, Dil Bilimi Terimleri Sözlüğü, Türk Dil Kurumu Yayınları, “Yapı”, Ankara 2013
KORKMAZ, Zeynep, Türkiye Türkçesi Grameri (Şekil Bilgisi), 3. baskı, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara 2009.
KURDO, Gramera Zmanê Kurdi (kurmanci-sorani), Koral Yayınları, İstanbul 1991.
SAĞNIÇ, Feqi Huseyn, Hêmana Rêzımanê Kurdi, Melsa Yayınları, İstanbul 1991.
TAN, Samî, Rêzimana Kurmancî, Çapa nûkirî ya 3., Weşanên Enstîtuya Kurdî ya Stenbolê, İstanbul 2015.
TOPTAŞ, Hüseyin, Türkçe Dersler 1. Kitap, Papatya Yayıncılık Eğitim, İstanbul 2016.
Türkçe Sözlük, Türk Dil Kurumu Yayınları, 11. baskı, Ankara 2011.
VURAL, Hanifi & Tuncay BÖLER, Ses ve Şekil Bilgisi, Kesit Yayınları, İstanbul 2014.
YERYÜZ, İsmail, “İkinci Baskıya Önsöz”, di Süheylâ Bayrav Yapısal Dilbilimi de, Multilingual, İstanbul 1998.
YILDIRIM, Kadri, Temel Alıştırma ve Metinlerle Kürtçe Dilgisi (Kurmancî Lehçesi), 2. baskı, Mardin Artuklu Üniversitesi Türkiye’de Yaşayan Diller Enstitüsü Yayınları, İstanbul 2012.