Öz
For the first time in 1963 usage of the concept of public diplomacy began in the United States. In 2000s as a conceptual and institutional value in Turkey has started to be effective. In this context, many institutions including official, semi-official, publicly supported and civil institutions have been established, and have continued to operate in many areas ranging from technical supports to humanitarian aid, cultural activities and religious services. The constitutional amendment made on 17 April 2017 and the Turkish Public Diplomacy constitution, which was published by the Presidential Decrees, were also affected legally. While the Prime Minister's office was abolished after the constitutional amendment, the legal status and hierarchical top of many institutions affiliated to the Prime Ministry were changed. In addition, the Decree and many public diplomacy institutions have ceased to work and have started to operate in some new institutions such as Presidency Directorate of Communications and Public Diplomacy Department.
Anahtar Kelimeler
Public Diplomacy Turkish Public Diplomacy Presidental Decrees Presidency Directorate of Communications Public Diplomacy Department
Kaynakça
- Aydemir, E. (2016). Dış Politikada Yumuşak Güç ve Medya. İstanbul: Kalkedon Yayınları. Battır, O. (2017). İnsani Diplomasi Teoriden Pratiğe: Türk Dış Politikasının Yeni Aracı. İstanbul: Çizgi Kitabevi. Çopur, H. (2012). Günümüz Türk Dış Politikasında Türk Medyasında Dış Habercilik. E. Efegil, & R. Kalaycı (Der.), Dış Politika Teorileri Bağlamında Türk Dış Politikasının Analizi, Cilt 1, Ankara: Nobel Yayın, 457-475. Denek, S. (2017, Ağustos). Türkiye'nin Konut Politikaları ve Toplu Konut İdaresi Uygulamaları. Düşünce Dünyasında Türkiz Siyaset ve Kültür Dergisi , 91-107. Duffey, J. (2009). "How Globalisation Became U.S. Public Diplomacy at he End of the Cold War", Handbook of Public Diplomacy. N. S. (Eds.), New York: Routledge. Ekşi, M. (2014). Kamu Diplomasisi ve Ak Parti Dönemi Türk Dış Politikası. Ankara: Siyasal Kitap. Eren, E. (2017). Sivil Toplumun Dış Politika İnşasındaki Rolü: Türk Kamu Diplomasisi Örneği. Ekonomi, Politika & Finans Araştırmaları Dergisi, 2 (1): 36-49. İnan, E. (2012). Kamu Diplomasisi ve Halkla İlişkiler Ekseni. A. Özkan, & T. E. Öztürk (Der.), Kamu Diplomasisi, İstanbul: TASAM Yayınları, 63-71. Kalın, İ. (2011). Türk Dış Politikası ve Kamu Diplomasisi. https://kdk.gov.tr/sag/kamu-diplomasisine-bakis/20 [25 Nisan]. Karadağ, H. (2016). Uluslararası İlişkilerde Yeni Bir Boyut Kamu Diplomasisi. Ankara: Nobel Yayın. KDK. (2018). Afetlerde Türkiye’nin ortak gücü: AFAD. https://kdk.gov.tr/haber/afetlerde-turkiyenin-ortak-gucu-afad/477 [13 Mayıs]. Kızılay. (2018). Kurumsal: Mali Bilgiler. https://www.kizilay.org.tr/Kurumsal/mali-bilgiler [30 Nisan]. Leonard, M., Stead, C., & Smewing, C. (2002). Public Diplomacy. London: Foreign Policy Center. Sancar, G. A. (2018). Kamu Diplomasisinde "İlişki İnşa Etme" Söylemi. http://kamudiplomasisi.org/demo/images/stories/aslisancar.pdf [24 Şubat]. Selçuk, O. (2015). Bir Yumuşak Güç ve Kamu Diplomasisi Aracı Olarak Türk Hava Yolları. M. Şahin, & B. S. Çevik (Der.), Türk Dış Politikası ve Kamu Diplomasisi, Ankara: Nobel Yayın, 321-365. TDV. (2018). Hakkımızda: Türkiye Diyanet Vakfı. https://www.tdv.org/tr-TR/site/icerik/hakkimizda-1038 [2 Mayıs]. TİKA. (2018). Tarihçe. http://www.tika.gov.tr/tr/sayfa/tarihce-222 [25 Nisan]. TMV. (2018). TMV Kanunu. https://turkiyemaarif.org/page/12-tmv-kanunu-11 [2 Mayıs]. TOKİ. (2018). Kuruluş ve Tarihçe. http://www.toki.gov.tr/kurulus-ve-tarihce [3 Mayıs]. Ünal, U. (2016). Kamu Diplomasisi Kalkınma Yardımları ve Algı Araştırması Çerçevesinde. Ankara: Gazi Kitabevi. VGM. (2018). Kurumsal Tarihçe. https://www.vgm.gov.tr/kurumsal/tarih%C3%A7e/tarihte-vak%C4%B1flar [6 Mayıs].
Öz
Literatürde ilk kez 1963 yılında ABD’de kullanılmaya başlayan kamu diplomasisi kavramı, 2000’li yıllarla birlikte kavramsal ve kurumsal olarak Türkiye’de de etkin olmaya başlamıştır. Bu bağlamda resmi, yarı resmi, kamu destekli ve sivil nitelikli birçok kurum ile kuruluş oluşturulmuş, teknik desteklerden insani yardımlara, kültürel faaliyetlerden dini hizmetlere kadar birçok alanda faaliyet göstermeyi sürdürmüşlerdir. 17 Nisan 2017 tarihinde yapılan anayasa değişikliği ve yayınlanan Cumhurbaşkanlığı Kararnamelerinden Türk Kamu Diplomasisi anlayışı da hukuki olarak etkilenmiştir. Anayasa değişikliği sonrasında Başbakanlık makamı kaldırılırken, Başbakanlığa bağlı birçok kurumun hukuki statüsü ve hiyerarşik üstü de değişmiştir. Ayrıca Kararnameler ile birçok kamu diplomasisi kurumunun görevi sona ermiş, Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı ve Kamu Diplomasisi Dairesi Başkanlığı gibi yeni bazı kurumlarda faaliyete başlamıştır.
Anahtar Kelimeler
Kamu Diplomasisi Türk Kamu Diplomasisi Cumhurbaşkanlığı Kararnameleri Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı
Kaynakça
- Aydemir, E. (2016). Dış Politikada Yumuşak Güç ve Medya. İstanbul: Kalkedon Yayınları. Battır, O. (2017). İnsani Diplomasi Teoriden Pratiğe: Türk Dış Politikasının Yeni Aracı. İstanbul: Çizgi Kitabevi. Çopur, H. (2012). Günümüz Türk Dış Politikasında Türk Medyasında Dış Habercilik. E. Efegil, & R. Kalaycı (Der.), Dış Politika Teorileri Bağlamında Türk Dış Politikasının Analizi, Cilt 1, Ankara: Nobel Yayın, 457-475. Denek, S. (2017, Ağustos). Türkiye'nin Konut Politikaları ve Toplu Konut İdaresi Uygulamaları. Düşünce Dünyasında Türkiz Siyaset ve Kültür Dergisi , 91-107. Duffey, J. (2009). "How Globalisation Became U.S. Public Diplomacy at he End of the Cold War", Handbook of Public Diplomacy. N. S. (Eds.), New York: Routledge. Ekşi, M. (2014). Kamu Diplomasisi ve Ak Parti Dönemi Türk Dış Politikası. Ankara: Siyasal Kitap. Eren, E. (2017). Sivil Toplumun Dış Politika İnşasındaki Rolü: Türk Kamu Diplomasisi Örneği. Ekonomi, Politika & Finans Araştırmaları Dergisi, 2 (1): 36-49. İnan, E. (2012). Kamu Diplomasisi ve Halkla İlişkiler Ekseni. A. Özkan, & T. E. Öztürk (Der.), Kamu Diplomasisi, İstanbul: TASAM Yayınları, 63-71. Kalın, İ. (2011). Türk Dış Politikası ve Kamu Diplomasisi. https://kdk.gov.tr/sag/kamu-diplomasisine-bakis/20 [25 Nisan]. Karadağ, H. (2016). Uluslararası İlişkilerde Yeni Bir Boyut Kamu Diplomasisi. Ankara: Nobel Yayın. KDK. (2018). Afetlerde Türkiye’nin ortak gücü: AFAD. https://kdk.gov.tr/haber/afetlerde-turkiyenin-ortak-gucu-afad/477 [13 Mayıs]. Kızılay. (2018). Kurumsal: Mali Bilgiler. https://www.kizilay.org.tr/Kurumsal/mali-bilgiler [30 Nisan]. Leonard, M., Stead, C., & Smewing, C. (2002). Public Diplomacy. London: Foreign Policy Center. Sancar, G. A. (2018). Kamu Diplomasisinde "İlişki İnşa Etme" Söylemi. http://kamudiplomasisi.org/demo/images/stories/aslisancar.pdf [24 Şubat]. Selçuk, O. (2015). Bir Yumuşak Güç ve Kamu Diplomasisi Aracı Olarak Türk Hava Yolları. M. Şahin, & B. S. Çevik (Der.), Türk Dış Politikası ve Kamu Diplomasisi, Ankara: Nobel Yayın, 321-365. TDV. (2018). Hakkımızda: Türkiye Diyanet Vakfı. https://www.tdv.org/tr-TR/site/icerik/hakkimizda-1038 [2 Mayıs]. TİKA. (2018). Tarihçe. http://www.tika.gov.tr/tr/sayfa/tarihce-222 [25 Nisan]. TMV. (2018). TMV Kanunu. https://turkiyemaarif.org/page/12-tmv-kanunu-11 [2 Mayıs]. TOKİ. (2018). Kuruluş ve Tarihçe. http://www.toki.gov.tr/kurulus-ve-tarihce [3 Mayıs]. Ünal, U. (2016). Kamu Diplomasisi Kalkınma Yardımları ve Algı Araştırması Çerçevesinde. Ankara: Gazi Kitabevi. VGM. (2018). Kurumsal Tarihçe. https://www.vgm.gov.tr/kurumsal/tarih%C3%A7e/tarihte-vak%C4%B1flar [6 Mayıs].
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 16 Haziran 2020 |
| Kabul Tarihi | 16 Nisan 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 8 Sayı: 16 |
