Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

EVALUTION OF EUTHANASIA IN THE CONTEXT OF ARISTOTLE’S ETHICS OF VIRTUE

Yıl 2023, Cilt: 10 Sayı: 2, 416 - 432, 24.10.2023

Öz

death and is used today by disciplines such as ethics, medicine, and law to mean permission to die or kill. The problem, which is discussed by classical or contemporary ethical theories, especially applied ethics and medical ethics, also causes many philosophical issues and debates.
This study aims to evaluate the issue of euthanasia, which is the main problem of applied ethics, from the perspective of Aristotelian ethics, and to analyze euthanasia through the basic principles and concepts of virtue ethics. Therefore, first of all, the nature of euthanasia through its types and why it is a current problem will be discussed. Secondly, the basic principles of virtue ethics will be discussed through eudaimonia and arete, which are the basic concepts of Aristotelian Ethics . This evaluation will be made through the concepts of preference and request. In short, the main purpose of the study is to evaluate the euthanasia problem through the basic principles of Aristotelian virtue ethics, happiness, action and preference, to create an important alternative to this basic applied ethics issue. The definition of human as a rational being by Aristotle, his sanity and the privilege of making decisions by choosing his own actions will be considered as the basis for euthanasia. For this reason, it will be concluded that voluntary euthanasia will be considered moral through virtue ethics.

Kaynakça

  • Aristoteles. (2006). Metafizik . İstanbul : Sosyal Yayınlar .
  • Aristoteles. (2009 ). Nikomakhos'a Etik . Ankara : Bilgesu Yayıncılık . Aristoteles. (2010). Politika. İstanbul: Say Yayınları.
  • Aristoteles. (2011). Ruh Üzerine . Ankara: Birleşik Yayınevi .
  • Aristoteles. (2020). Eudemos'a Etik . Ankara: Bilgesu Yayınevi.
  • Arslan, A. (2022). İlkçağ Felsefesi Tarihi 3: Aristoteles . İstanbul : İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları .
  • Basut, L. L. (2015). Mutluluk Bir Energeia mı Yoksa Entelekheia mı? Kaygı(24), 31-40.
  • Bayraktaroğlu, H. C., & Özcan, Z. (2020, Haziran). Nikomakhos'a Etik Bağlamında Aristoteles'in Erdem Etiği. 29(1), 277-296.
  • Bennett, Byard. (2001). Review of Emotion and Peace of Mind: From Stoic Agitation to Christian Temptation, by Richard Sorabji” (online: https://bmcr.brynmawr.edu/2001/2001.10.38). Bryn Mawr Classical Review, 2001.10.38.
  • Copleston, F. (2013). Aristoteles . İstanbul : İdea Yayınevi .
  • Erkızan, H. N. (2002, Kasım). Çağdaş Aristotelesçi Düşüncede İnsanın Bir Değer Varlığı Olarak Kavranımı. Bilgi ve Değer Sempozyumu Bildirileri , 235-248.
  • Hatipoğlu, Elkatip, Sinem. (2014). Prohairesis in Aristotle and Epictetus: A Comparative Study. Kaygı (22), 45-64.
  • Ketenci, T., & Topuz, M. (2013). Aristoteles ve Augustinus’un İnsan Anlayışları Üzerine. Kaygı, 1-18.
  • Kuyurtar, E. (2007). Ötanazinin Ahlaksallığı. Felsefelogos, 32, 115-134. Ross, D. (2011). Aristotle. İstanbul : Kabalcı Yayınevi .
  • Shaw, D. (2009). Euthanasia and Eudaimonia. Journal of Medical Ethics, 35(9), 530-533.
  • Zyl, L. (2000). Death and Compassion: A Virtue-Based Approach to Euthanasia. Farnham: Ashgate .

ARİSTOTELES’İN ERDEM ETİĞİ BAĞLAMINDA ÖTANAZİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2023, Cilt: 10 Sayı: 2, 416 - 432, 24.10.2023

Öz

Ötanazi Antik Yunanca iyi ölüm ifadesinden türeyen ve günümüzde etik, tıp ve hukuk gibi disiplinlerce ölme veya öldürme izni anlamlarında kullanılan bir problemi kapsamaktadır. Klasik veya güncel etik kuramları tarafından, özellikle de uygulamalı etik ve tıp etiği tarafından tartışılan problem birçok felsefi meseleye ve tartışmaya da sebep olmaktadır.
Bu çalışma uygulamalı etiğin temel problemi olan ötanazi meselesini Aristotelesçi ahlak öğretisi perspektifinden değerlendirmeyi, ötanaziyi erdem etiğinin temel ilkeleri ve kavramları üzerinden analiz etmeyi amaçlamaktadır. Dolayısıyla ilk olarak ötanazinin türleri aracılığıyla mahiyeti ve neden güncel bir problem olduğu tartışılacaktır. İkinci olarak ise Aristotelesçi ahlak öğretisinin temel kavramı olan eudaimonia üzerinden erdem etiğinin temel ilkeleri ele alınacaktır. Bu değerlendirme tercih ve isteme kavramları üzerinden yapılacaktır. Kısacası bu çalışma temel olarak ötanazi probleminin Aristotelesçi erdem etiğinin temel ilkeleri, mutluluk, eylem ve tercih etme üzerinden değerlendirilmesi bu uygulamalı etik meselesine önemli bir alternatif oluşturmasını amaçlamaktadır. Aristoteles tarafından insanın rasyonel bir varlık olarak tanımlanması, aklı başında olması ve kendi eylemlerini tercih ederek karar verebilme ayrıcalığı ötanazi için temel olarak değerlendirilecektir. Bu sebeple istemli ötanazinin erdem etiği üzerinden ahlaki kabul edileceği sonucuna varılacaktır.

Kaynakça

  • Aristoteles. (2006). Metafizik . İstanbul : Sosyal Yayınlar .
  • Aristoteles. (2009 ). Nikomakhos'a Etik . Ankara : Bilgesu Yayıncılık . Aristoteles. (2010). Politika. İstanbul: Say Yayınları.
  • Aristoteles. (2011). Ruh Üzerine . Ankara: Birleşik Yayınevi .
  • Aristoteles. (2020). Eudemos'a Etik . Ankara: Bilgesu Yayınevi.
  • Arslan, A. (2022). İlkçağ Felsefesi Tarihi 3: Aristoteles . İstanbul : İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları .
  • Basut, L. L. (2015). Mutluluk Bir Energeia mı Yoksa Entelekheia mı? Kaygı(24), 31-40.
  • Bayraktaroğlu, H. C., & Özcan, Z. (2020, Haziran). Nikomakhos'a Etik Bağlamında Aristoteles'in Erdem Etiği. 29(1), 277-296.
  • Bennett, Byard. (2001). Review of Emotion and Peace of Mind: From Stoic Agitation to Christian Temptation, by Richard Sorabji” (online: https://bmcr.brynmawr.edu/2001/2001.10.38). Bryn Mawr Classical Review, 2001.10.38.
  • Copleston, F. (2013). Aristoteles . İstanbul : İdea Yayınevi .
  • Erkızan, H. N. (2002, Kasım). Çağdaş Aristotelesçi Düşüncede İnsanın Bir Değer Varlığı Olarak Kavranımı. Bilgi ve Değer Sempozyumu Bildirileri , 235-248.
  • Hatipoğlu, Elkatip, Sinem. (2014). Prohairesis in Aristotle and Epictetus: A Comparative Study. Kaygı (22), 45-64.
  • Ketenci, T., & Topuz, M. (2013). Aristoteles ve Augustinus’un İnsan Anlayışları Üzerine. Kaygı, 1-18.
  • Kuyurtar, E. (2007). Ötanazinin Ahlaksallığı. Felsefelogos, 32, 115-134. Ross, D. (2011). Aristotle. İstanbul : Kabalcı Yayınevi .
  • Shaw, D. (2009). Euthanasia and Eudaimonia. Journal of Medical Ethics, 35(9), 530-533.
  • Zyl, L. (2000). Death and Compassion: A Virtue-Based Approach to Euthanasia. Farnham: Ashgate .
Toplam 15 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Etik
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Erman Kar 0000-0002-6013-7805

Yayımlanma Tarihi 24 Ekim 2023
Gönderilme Tarihi 11 Temmuz 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 10 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Kar, E. (2023). ARİSTOTELES’İN ERDEM ETİĞİ BAĞLAMINDA ÖTANAZİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ. Dokuz Eylül Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 10(2), 416-432.
AMA Kar E. ARİSTOTELES’İN ERDEM ETİĞİ BAĞLAMINDA ÖTANAZİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ. Dokuz Eylül Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi. Ekim 2023;10(2):416-432.
Chicago Kar, Erman. “ARİSTOTELES’İN ERDEM ETİĞİ BAĞLAMINDA ÖTANAZİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ”. Dokuz Eylül Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi 10, sy. 2 (Ekim 2023): 416-32.
EndNote Kar E (01 Ekim 2023) ARİSTOTELES’İN ERDEM ETİĞİ BAĞLAMINDA ÖTANAZİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ. Dokuz Eylül Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi 10 2 416–432.
IEEE E. Kar, “ARİSTOTELES’İN ERDEM ETİĞİ BAĞLAMINDA ÖTANAZİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ”, Dokuz Eylül Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, c. 10, sy. 2, ss. 416–432, 2023.
ISNAD Kar, Erman. “ARİSTOTELES’İN ERDEM ETİĞİ BAĞLAMINDA ÖTANAZİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ”. Dokuz Eylül Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi 10/2 (Ekim 2023), 416-432.
JAMA Kar E. ARİSTOTELES’İN ERDEM ETİĞİ BAĞLAMINDA ÖTANAZİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ. Dokuz Eylül Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi. 2023;10:416–432.
MLA Kar, Erman. “ARİSTOTELES’İN ERDEM ETİĞİ BAĞLAMINDA ÖTANAZİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ”. Dokuz Eylül Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, c. 10, sy. 2, 2023, ss. 416-32.
Vancouver Kar E. ARİSTOTELES’İN ERDEM ETİĞİ BAĞLAMINDA ÖTANAZİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ. Dokuz Eylül Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi. 2023;10(2):416-32.