FUZÛLÎ GAZELLERİNİN BİLİNMEYEN BİR İLHAM KAYNAĞI: “CEM ŞÂİRİ” EDİRNELİ ŞÂHİDÎ / Unknown a Inspirer of Fuzûlî’s Ghazals: “Cem Şairi” Edirneli Şâhidî
Öz
-
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- AKYÜZ, Kenan ve diğer. Fuzûli Dîvânı. Ankara: Akçağ, 2000.
- AYNUR, Hatice. “Cem Şâirleri”, İlmî Araştırmalar Dil, Edebiyat, Tarih İncelemeleri. İstanbul: İlim Yayma Cemiyeti, 2000.
- ATEŞ, Ahmet. “Leylâ ile Mecnûn”, İslâm Ansiklopedisi. İstanbul: MEB Yayınları, 1988.
- ÇETİNDAĞ, Yusuf. “Leylâ ile Mecnûn Mesnevilerinin Temel Motifler Açısından Karşılaştırılması”, Ayla Demiroğlu Kitabı. İstanbul: Kutup Yıldızı Yayınları, 2006.
- ÇİÇEKLER, Mustafa. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, Ankara 2004, c. 29, s. 321.
- İSEN, Mustafa. “Cem Şâirleri-Ötelerden Bir Ses”, Divan Edebiyatı ve Balkanlarda Türk Edebiyatı Üzerine Makaleler. Ankara: Akçağ, 1997.
- OKAY, Orhan. Edebiyat ve Edebi Eser Üzerine. İstanbul: Dergâh Yayınları, 2011.
Öz
Edirneli Şâhidî, 15. yüzyıl Osmanlı şairlerindendir.
Edirneli Şâhidî, Anadolu’da yazılan
ilk ve en uzun Leylâ vü Mecnûn mesnevisini
kaleme alan sanatçıdır. Mesnevi 5660 beyittir.
Şair, eserini oluştururken Leylâ vü Mecnûn
mesnevisini Fars edebiyatında ilk kez yazan
Nizâmî ve dönemin önde gelen isimlerinden
Şeyhî’den konu ve anlatım yönünden faydalanmıştır.
Mesnevinin bilinen üç yazma nüshası
bulunmaktadır.
Fuzûlî’nin, Divân’ında ve Leylâ vü
Mecnûn mesnevisinde yer alan bazı gazellerin,
Edirneli Şâhidî’nin eserinde yer alan bazı
gazellere nazire olduğu tespit edilmiştir.
Araştırmacıların bu güne kadar dikkatini
çekmeyen Edirneli Şâhidî’nin, Leylâ vü
Mecnûn (Gülşen-i Uşşâk) adlı eseri dil özellikleri,
yenilikleri ve anlatımı açısından özel
bir önemde olduğu hakikattir. Şairin Fuzuli’yi
haber veren lirik bir anlatımı vardır.
Şâhidî’nin Leylâ vü Mecnûn’u tasavvûfî anlamda
beşer-ilâh-aşk kavramlarını ele alış
bakımından diğer örneklerinden farklı olması
ayrı bir dikkattir.
Bu çalışma, Edirneli Şâhidî’nin Leylâ vü
Mecnûn mesnevisinde yer alan gazellerin
Türk edebiyatı tarihi açısından özel bir
önemde olduğunu ilk defa ortaya koymaktadır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- AKYÜZ, Kenan ve diğer. Fuzûli Dîvânı. Ankara: Akçağ, 2000.
- AYNUR, Hatice. “Cem Şâirleri”, İlmî Araştırmalar Dil, Edebiyat, Tarih İncelemeleri. İstanbul: İlim Yayma Cemiyeti, 2000.
- ATEŞ, Ahmet. “Leylâ ile Mecnûn”, İslâm Ansiklopedisi. İstanbul: MEB Yayınları, 1988.
- ÇETİNDAĞ, Yusuf. “Leylâ ile Mecnûn Mesnevilerinin Temel Motifler Açısından Karşılaştırılması”, Ayla Demiroğlu Kitabı. İstanbul: Kutup Yıldızı Yayınları, 2006.
- ÇİÇEKLER, Mustafa. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, Ankara 2004, c. 29, s. 321.
- İSEN, Mustafa. “Cem Şâirleri-Ötelerden Bir Ses”, Divan Edebiyatı ve Balkanlarda Türk Edebiyatı Üzerine Makaleler. Ankara: Akçağ, 1997.
- OKAY, Orhan. Edebiyat ve Edebi Eser Üzerine. İstanbul: Dergâh Yayınları, 2011.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | tr;en |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 5 Temmuz 2012 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Sayı: 47 |
- Makale Dosyaları