Research Article
BibTex RIS Cite

Günlük Gazete Haberlerinde Kadına Yönelik Şiddet

Year 2020, Volume: 3 Issue: 2, 146 - 152, 30.09.2020
https://doi.org/10.38108/ouhcd.728854

Abstract

Amaç: Dünyada kadınların birçoğu yaşamları boyunca şiddete maruz kalmaktadır. Küresel bir sorun haline gelen bu konunun ülkemizde de görülme sıklığı her geçen gün artmakta ve önemli bir halk sağlığı sorunu haline gelmektedir. Bu araştırmanın amacı; yaygın toplum sağlığı sorunu olan ve tüm toplumları derinden etkileyen kadına yönelik şiddet olgusunun yazılı basında nasıl ele alındığını incelemektir.
Yöntem: Araştırmada Türk yazılı basınının en çok okunan Hürriyet gazetesinde 01.05.2019-30.10.2019 tarihleri arasında yer alan kadına yönelik şiddet haberleri geriye dönük taranarak incelenmiştir. Tanımlayıcı nitelikteki bu araştırma internet aracılığıyla Google arama motoru kullanılarak yapılmıştır. Arama motorunda “şiddet”, “kadına şiddet”, “aile içi şiddet”, “eş şiddeti” anahtar sözcükleri kullanılarak tarama yapılmıştır. Araştırmacılar tarafından hazırlanan “Veri Toplama Formu” kullanılmıştır. Bu form, şiddete maruz kalanlar (4soru) ile şiddet uygulayanların (5soru) sosyo-demografik özellikleri ve uygulanan şiddetin özelliğini gösteren (3soru) 12 sorudan oluşmaktadır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistiksel yöntemlerden sayı, yüzde dağılım, ortalamalar ve standart sapma kullanılmıştır.
Bulgular: Tarama sonucunda 79 adet gazete haberine ulaşılmıştır. Şiddete uğrayan kadınların yaş ortalamasının 35 ± 12,70 olduğu, %53’ünün evli olduğu, şiddeti uygulayan kişilerin ortalama yaşının ise 40 ± 11,48 olduğu bulunmuştur. Şiddet araçları/yöntemleri olarak, %38’inde darp/dayak, %29’unda kesici alet, %21’inde ateşli silah kullanıldığı ve uygulanan şiddet sonucunda %33’ünün öldüğü, %59’unun tedavi edilerek iyileştiği belirlenmiştir.
Sonuç: Sonuç olarak, şiddet niteliğinin sözel/fiziksel olduğu görülmektedir. Fiziksel şiddetin sonucunda kadınların büyük çoğunluğunun tedavi edilerek iyileştiğinin belirtilmesi dikkat çeken bir bulgudur. Toplum üzerinde önemli bir etkisi olan medyanın, şiddet olgusunun aktarılmasında büyük sorumluluk taşıdığı göz ardı edilmemelidir.

References

  • Akkaş İ, Uyanık Z. (2016). Kadına Yönelik Şiddet. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi. 6 (1): 32-42.
  • Aşkın EÖ, Aşkın U. (2017). Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet Ve Yoksulluk İlişkisi: Aile İçi Şiddet Mağduru Kadınlar Üzerine Bir Araştırma. Kapadokya Akademik Bakış Dergisi. 1 (2):16-37.
  • Bağımsız İletişim Ağı. Kadın Cinayetleri Verileri ve Nedenlerine Dair Araştırma Önergesi. Erişim Tarihi:13.11.2019. http://bianet.org/bianet/toplumsal-cinsiyet/204284-kadin cinayetleri-verileri-ve-nedenlerine-dair-arastirma-onergesi
  • Bakırcı K. (2015). İstanbul Sözleşmesi (Avrupa Konseyi Sözleşmesi). Ankara Barosu Dergisi. 4. 133-204.
  • Bedir N, Ekerbiçer HÇ, İnci MB, Köse E, Karatepe TU, Demirbaş M ve ark. (2017). Sakarya’da Yaşayan Bir Grup Kadının Şiddet Algı Durumları ve Bunu Etkileyen Faktörler. Sakarya Tıp Dergisi. 7(4):188-196.
  • Dönmez G. Şimşek H. Günay T. (2012). Evli erkeklerde eşlerine yönelik şiddet ve ilişkili etmenler. Türkiye Halk Sağlığı Dergisi. 10(3):151-159.
  • Dursun Ç. (2010). “Kadına Yönelik Şiddet Karşısında Haber Etiği”. Fe Dergi. 2(1). 19-32.
  • Görgün-Baran A. Tuba Sarıtaş C, Şahin-Kütük B. (2017). Medyada Kadına Yönelik Şiddet Haberlerinin İçerik Ve Sunum Açısından Analizi: Beyazgazete.Com Örneği. Sosyoloji Konferansları Dergisi. 1 (55). 107-132.
  • Güler N, Tel H, Özkan Tuncay F. (2005). Kadının Aile İçinde Yaşanan Şiddete Bakışı. Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 27 (2): 51 – 56.
  • İnsani ve Sosyal Araştırma Merkezi. Kadına Yönelik Şiddet. Erişim Tarihi: 11.11.2019.https://insamer.com/tr/kadina-yonelik-siddet_1996.html
  • Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu. Kadın Cinayetleri Verileri. Erişim Tarihi: 07.11.2019. http://kadincinayetlerinidurduracagiz.net/kategori/veriler?sayfa=1
  • Kadın Dayanışma Vakfı. (2017). Kadın Yönelik Şiddetle Mücadele Mekanizmaları İzleme Raporu. 1.Baskı Ankara: Ezgi Ofset Matbaacılık. ss: 4 – 9.
  • Karaca S, Barlas G, Öngün E, Öz YC ve ark. (2017). Gazetelerde Bulunan Kadına Yönelik Şiddet Haberlerinin İncelenmesi. G.O.P. Taksim E.A.H. JAREN. 3(3): 137-144.
  • Karaçam Z, Çalışır H, Dündar E ve ark. (2006). Evli Kadınların Aile İçi Şiddet Görmelerini Etkileyen Faktörler ve Kadınların Şiddete İlişkin Bazı Özellikleri. Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi. 22 (2) : 71-88. Özbey O. (2012) Kadına Yönelik Şiddet- Şiddetin Temelleri. Hukuk Gündemi Dergisi. 1 (11): 37-39.
  • Polat O. (2014). Şiddet. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi. 22 (1). 15- 26.
  • Polat O. (2015). Şiddet. 2. Baskı. Ankara: Seçkin Yayınları. ss: 46-48
  • Polis Akademisi. Dünyada ve Türkiye’de Kadın Cinayetleri 2016- 2017-2018 Verileri ve Analizler. Erişim Tarihi: 13.11.2019. https://www.pa.edu.tr/Upload/editor/files/Kadin_Cinayetleri_Rapor.pdf
  • Salaçin S, Ergönen AT, Uyanıker ZD. (2009). Kadına Yönelik Şiddet. Klinik Gelişim Dergisi. 22: 95-100.
  • Sevim Z.(2019). Toplumsal Bir Hafıza Yaratma Gücü: Medya / “Yeni” Medya. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 12(63). 673-679.
  • Tanrıverdi G, Şıpkın S. (2008). Çanakkale'de Sağlık Ocaklarına Başvuran Kadınların Eğitim Durumunun Şiddet Görme Düzeyine Etkisi. Fırat Tıp Dergisi. 13(3): 183-187.
  • Tatlılıoğlu K, Küçükköse İ. (2015). Türkiye’de Kadına Yönelik Şiddet: Nedenleri. Koruma. Önleme ve Müdahale Hizmetleri. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 7(13): 194-209.
  • Türkiye Cumhuriyeti Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı. Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü. (2014) Türkiye’de Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet Araştırması Özet Rapor Kitabı. 1.Baskı Ankara: Hacettepe Nüfus Etütleri Enstitüsü; ss: 7- 14.
  • Türkiye Cumhuriyeti Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı. Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü. (2015) Türkiye’de Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet Araştırması Ana Rapor Kitabı. 1.Baskı Ankara: Hacettepe Nüfus Etütleri Enstitüsü; ss: 40- 41. 125- 144.
  • Türkiye İstatistik Kurumu. Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet Verileri. Erişim Tarihi: 24.10.2019. http://www.tuik.gov.tr/VeriTabanlari.do?vt_id=31&ust_id=109
  • Vahip I, Doğanavşargil Ö. (2006). Aile İçi Fiziksel Şiddet ve Kadın Hastalarımız. Türk Psikiyatri Dergisi. 17(2):107-114.
  • World Health Organization. World Report on Violenceand Healt.Geneva. Erişim Tarihi: 06.11.2019. http://www5.who.int/violence_injury_prevention/download.cfm?id=0000000582
  • World Health Organization. Violence Against Women. Erişim Tarihi: 06.11.2019.https://www.who.int/en/news-room/fact-sheets/detail/violence-against-women
  • Yetim D, Şahin E M. (2008). Aile Hekimliğinde Kadına Yönelik Şiddete Yaklaşım. Aile Hekimliği Dergisi. 2 (2): 48- 53.

Violence Against woman in daily newspaper news

Year 2020, Volume: 3 Issue: 2, 146 - 152, 30.09.2020
https://doi.org/10.38108/ouhcd.728854

Abstract

Objectives: Most women in the world are exposed to violence at some point in their lives. This issue, which is kept up to date, is also increasing in our country and is becoming a public health problem. The aim of this study is to examine how the phenomenon of violence against women with wide spread public health problem and affecting all societies is handled in the press.
Methods: In this research, the news of violence against women in the Hürriyet newspaper, which is the most widely read of the Turkish print media, between 01.05.2019-30.10.2019 has been examined retrospectively. This descriptive research was conducted using the Google search engine via the Internet. The “Data Collection Form” which is prepared by the researchers was used. In this form, “violence”, “violence against women”, “domestic violence”, and “spousal violence” we researched using the keyword and the socio-demographic characteristics of the victims of violence (6 questions) and the perpetrators of violence (5 questions) and 15 questions showing the characteristics of the violence applied (4 questions) were included. In the analysis of data, number, percent age distribution, average and standart deviation were used as descriptive statistical methods.
Results: As a result of the screening, 79 newspaper articles were reached. It was found out that the average age of the women who were subjected to violence was 35 and 42 (53%) were married. The average age of the perpetrators was 40 years, 46 (58%) were spouses / lover, 15 (19%) were ex-spouses /ex-lovers, 9 (11%) relatives. When violence tools / methods were examined. It was found that 30 (38%) battered / beaten, 23 (29%) cutting tools, 17 (21%) fire arms were used and 26 (33%) people were killed as a result of violence, 47 (59%) people recovered with treatment.
Conclusion: As a result, it is seen that the quality of violence is individual and verbal/physical. It is a remarkable finding to note that as a result of physical violence, the vast majority of women recover with treatment. It should not be ignored that the media, which has a significant impact on society, has a great responsibility for transferring the phenomenon of violence..

References

  • Akkaş İ, Uyanık Z. (2016). Kadına Yönelik Şiddet. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi. 6 (1): 32-42.
  • Aşkın EÖ, Aşkın U. (2017). Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet Ve Yoksulluk İlişkisi: Aile İçi Şiddet Mağduru Kadınlar Üzerine Bir Araştırma. Kapadokya Akademik Bakış Dergisi. 1 (2):16-37.
  • Bağımsız İletişim Ağı. Kadın Cinayetleri Verileri ve Nedenlerine Dair Araştırma Önergesi. Erişim Tarihi:13.11.2019. http://bianet.org/bianet/toplumsal-cinsiyet/204284-kadin cinayetleri-verileri-ve-nedenlerine-dair-arastirma-onergesi
  • Bakırcı K. (2015). İstanbul Sözleşmesi (Avrupa Konseyi Sözleşmesi). Ankara Barosu Dergisi. 4. 133-204.
  • Bedir N, Ekerbiçer HÇ, İnci MB, Köse E, Karatepe TU, Demirbaş M ve ark. (2017). Sakarya’da Yaşayan Bir Grup Kadının Şiddet Algı Durumları ve Bunu Etkileyen Faktörler. Sakarya Tıp Dergisi. 7(4):188-196.
  • Dönmez G. Şimşek H. Günay T. (2012). Evli erkeklerde eşlerine yönelik şiddet ve ilişkili etmenler. Türkiye Halk Sağlığı Dergisi. 10(3):151-159.
  • Dursun Ç. (2010). “Kadına Yönelik Şiddet Karşısında Haber Etiği”. Fe Dergi. 2(1). 19-32.
  • Görgün-Baran A. Tuba Sarıtaş C, Şahin-Kütük B. (2017). Medyada Kadına Yönelik Şiddet Haberlerinin İçerik Ve Sunum Açısından Analizi: Beyazgazete.Com Örneği. Sosyoloji Konferansları Dergisi. 1 (55). 107-132.
  • Güler N, Tel H, Özkan Tuncay F. (2005). Kadının Aile İçinde Yaşanan Şiddete Bakışı. Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 27 (2): 51 – 56.
  • İnsani ve Sosyal Araştırma Merkezi. Kadına Yönelik Şiddet. Erişim Tarihi: 11.11.2019.https://insamer.com/tr/kadina-yonelik-siddet_1996.html
  • Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu. Kadın Cinayetleri Verileri. Erişim Tarihi: 07.11.2019. http://kadincinayetlerinidurduracagiz.net/kategori/veriler?sayfa=1
  • Kadın Dayanışma Vakfı. (2017). Kadın Yönelik Şiddetle Mücadele Mekanizmaları İzleme Raporu. 1.Baskı Ankara: Ezgi Ofset Matbaacılık. ss: 4 – 9.
  • Karaca S, Barlas G, Öngün E, Öz YC ve ark. (2017). Gazetelerde Bulunan Kadına Yönelik Şiddet Haberlerinin İncelenmesi. G.O.P. Taksim E.A.H. JAREN. 3(3): 137-144.
  • Karaçam Z, Çalışır H, Dündar E ve ark. (2006). Evli Kadınların Aile İçi Şiddet Görmelerini Etkileyen Faktörler ve Kadınların Şiddete İlişkin Bazı Özellikleri. Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi. 22 (2) : 71-88. Özbey O. (2012) Kadına Yönelik Şiddet- Şiddetin Temelleri. Hukuk Gündemi Dergisi. 1 (11): 37-39.
  • Polat O. (2014). Şiddet. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi. 22 (1). 15- 26.
  • Polat O. (2015). Şiddet. 2. Baskı. Ankara: Seçkin Yayınları. ss: 46-48
  • Polis Akademisi. Dünyada ve Türkiye’de Kadın Cinayetleri 2016- 2017-2018 Verileri ve Analizler. Erişim Tarihi: 13.11.2019. https://www.pa.edu.tr/Upload/editor/files/Kadin_Cinayetleri_Rapor.pdf
  • Salaçin S, Ergönen AT, Uyanıker ZD. (2009). Kadına Yönelik Şiddet. Klinik Gelişim Dergisi. 22: 95-100.
  • Sevim Z.(2019). Toplumsal Bir Hafıza Yaratma Gücü: Medya / “Yeni” Medya. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 12(63). 673-679.
  • Tanrıverdi G, Şıpkın S. (2008). Çanakkale'de Sağlık Ocaklarına Başvuran Kadınların Eğitim Durumunun Şiddet Görme Düzeyine Etkisi. Fırat Tıp Dergisi. 13(3): 183-187.
  • Tatlılıoğlu K, Küçükköse İ. (2015). Türkiye’de Kadına Yönelik Şiddet: Nedenleri. Koruma. Önleme ve Müdahale Hizmetleri. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 7(13): 194-209.
  • Türkiye Cumhuriyeti Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı. Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü. (2014) Türkiye’de Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet Araştırması Özet Rapor Kitabı. 1.Baskı Ankara: Hacettepe Nüfus Etütleri Enstitüsü; ss: 7- 14.
  • Türkiye Cumhuriyeti Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı. Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü. (2015) Türkiye’de Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet Araştırması Ana Rapor Kitabı. 1.Baskı Ankara: Hacettepe Nüfus Etütleri Enstitüsü; ss: 40- 41. 125- 144.
  • Türkiye İstatistik Kurumu. Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet Verileri. Erişim Tarihi: 24.10.2019. http://www.tuik.gov.tr/VeriTabanlari.do?vt_id=31&ust_id=109
  • Vahip I, Doğanavşargil Ö. (2006). Aile İçi Fiziksel Şiddet ve Kadın Hastalarımız. Türk Psikiyatri Dergisi. 17(2):107-114.
  • World Health Organization. World Report on Violenceand Healt.Geneva. Erişim Tarihi: 06.11.2019. http://www5.who.int/violence_injury_prevention/download.cfm?id=0000000582
  • World Health Organization. Violence Against Women. Erişim Tarihi: 06.11.2019.https://www.who.int/en/news-room/fact-sheets/detail/violence-against-women
  • Yetim D, Şahin E M. (2008). Aile Hekimliğinde Kadına Yönelik Şiddete Yaklaşım. Aile Hekimliği Dergisi. 2 (2): 48- 53.
There are 28 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Nursing
Journal Section Research Article
Authors

Esra Karabulut 0000-0002-3425-1129

Fadime Kahraman This is me 0000-0002-0087-6200

Havva Gezgin Yazıcı 0000-0001-8422-9686

Gönül Özgür This is me 0000-0002-6539-3496

Publication Date September 30, 2020
Submission Date April 28, 2020
Published in Issue Year 2020 Volume: 3 Issue: 2

Cite

APA Karabulut, E., Kahraman, F., Gezgin Yazıcı, H., Özgür, G. (2020). Günlük Gazete Haberlerinde Kadına Yönelik Şiddet. Ordu Üniversitesi Hemşirelik Çalışmaları Dergisi, 3(2), 146-152. https://doi.org/10.38108/ouhcd.728854