Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi

Abstract

Katolik Kilisesi gençlik çalışmalarının ele alındığı bu araştırma, kiliselerin gençlere yönelik düzenlediği faaliyetleri ve programları incelemektedir. Bu çalışmalar, gençlerin dinî, manevî ve sosyal gelişimlerine katkıda bulunmayı hedeflemektedir. Gençlik çalışmaları, gençlerin bir araya gelerek dinî eğitim, manevi gelişim, toplum hizmeti, liderlik geliştirme ve dinî cemaat içinde aktif katılım gibi alanlarda desteklenmelerini sağlamaktadır. Önceleri aile çalışmalarının bir parçası olan gençliğe yönelik çalışmaların zamanla farklı bir çalışma alanı olarak örgütlendiği görülmektedir. Kiliseler, gençlik hizmeti (youth ministry) diye adlandırılan örgütlenme yapısıyla bu alandaki faaliyetleri yürütmektedir. Katolik Kiliseleri’nin gençlik çalışmalarında genellikle belli bir sistematik ve çalışma programı vardır. Çoğu kilise, gençlik programlarını ilgili eğitim seviyelerine göre düzenlemektedir. Kiliseler, gençlik programı içinde daha küçük alt gruplar oluşturarak gençleri sınıf düzeyine göre ayırma eğilimindedir. Bu ayrımlar genellikle ortaokul ve lise düzeyinde olmakla birlikte gençlik grupları, üniversite öğrencilerine kadar uzanmakta ve genellikle "üniversite ve kariyer" olarak adlandırılmaktadır. Gençlik çalışmalarında yükseköğrenime ayrı bir önem verildiği görülmektedir. Birçok teoloji fakültesinde çeşitli ihtiyaçlara binaen farklı lisansüstü program açılmaktadır. Gençlik hizmetinin niteliğini önemli ölçüde bu alanda yapılan akademik çalışmalar belirlemektedir. Teoloji fakültelerinde akademik bir disiplin olarak kurulan pratik teoloji hem bu çalışmaların pratiğini şekillendiren teorik arka planı sağlamakta hem de alana kalifiye eleman yetiştirecek eğitimleri vermektedir. Diğer taraftan gençlik hizmetine yaklaşım tarzı, bu konudaki farklı görüşler ve bu hizmetin verildiği yerler ile insan özellikleri de göz önüne alındığında farklılaşabilmektedir. Kilise gençlik çalışmalarında özellikle de şehirlerde yaşayan gençlere yönelik farklı paradigmalardan söz edilmektedir. Bunlar geleneksel, liberal, aktivist ve peygamber merkezli gençlik paradigması olarak isimlendirilmektedir. Katolik Kilisesi gençlik çalışmalarının bir diğer ayağı manevi danışmanlık hizmetleridir. Son zamanlarda kiliseler profesyonel manevi danışmanlar istihdam etmeye başlamıştır. Danışmanlığın Hristiyan kültürüne dayalı kökenine vurgu yapan bir kavram olan manevi danışmanlık, günümüzde gençlik çalışmalarına da dâhil olmuştur. Manevi danışmanlık dinî, manevî kaynaklardan beslenen profesyonel bir rehberlik olarak görülür. Kilise manevi danışmanları, gençlerin yaşadığı sorunları dinler, onlara destek olur ve onları anlamaya çalışır. Manevi danışmanlar gençlerin kişisel gelişimlerini desteklemek için dinî öğretileri ve değerleri temel alarak rehberlik hizmeti vermektedir. Kiliselerin yürüttüğü manevi danışmanlık çeşitli şekillerde olabilmektedir. Bireysel danışmanlık, grup danışmanlığı, aile danışmanlığı, çevrimiçi danışmanlık, inzivalar ve atölye çalışmaları bunlardan bazılarıdır. Kilise gençlik çalışmalarında üzerinde durulan ve üzerinde çeşitli araştırmaların olduğu bir diğer alan gençlik liderliği kavramıdır. Katolik Kiliseleri’nin gençlik çalışmalarını yürüten personel aynı zamanda gençlik lideri olarak adlandırılmaktadır. Buna bağlı olarak alan yazında var olan çeşitli liderlik modellerinin bu bağlamda ele alındığı görülmektedir. Gençlik çalışmalarına ilham vereceği düşünülen bazı liderlik modelleri şunlardır: Hizmetkâr liderlik, etik liderlik, ruhsal liderlik ve dönüşümsel liderlik. Araştırmada söz konusu liderlik modelleri kilise gençlik çalışmaları bağlamında ele alınmıştır. Bu araştırma özellikle Katolik Kiliseleri’nde yaygın din eğitimi bağlamındaki çalışmalara odaklanarak, bu alandaki temel yaklaşım ve ilkeleri ortaya koymayı amaçlamaktadır. Her ne kadar bölgeden bölgeye ya da kiliselere göre farklılık arzetse de bu çalışmanın temel problemi Katolik Kilisesi’nin gençlik çalışmalarını yaygın din eğitimi bağlamında genel olarak incelemektir. Araştırma verileri doküman incelemesi yöntemiyle elde edilmiştir. Bu vesileyle yapacağımız çalışmanın ülkemizdeki yaygın din eğitiminin karşılaştırmalı bir değerlendirmesi bağlamında da faydalı olacağı düşünülmektedir.