Çocuk Cinsel İstismarı Konusunda Öğretmenlerin Bilgi ve Deneyimleri

Şeyda Aksel; Türkan Yılmaz Irmak

doi:10.12984/eed.60194

Research Article

Teachers' Knowledge and Experience about Child Sexual Abuse

Year 2015, Volume: 16 Issue: 2, 373 - 391, 31.12.2015

Şeyda Aksel Türkan Yılmaz Irmak

https://doi.org/10.12984/eed.60194

Cited By: 11

Abstract

It is important to recognize and report child sexual abuse for its devastating effects on the child. Besides the family, teachers having a close and long-term relationship with the child play an important role in recognition and preventing the abuse. The aim of this study is to investigate the knowledge and experience of the teachers about the child sexual abuse and to find out their need for training on this topic. 100 teachers (primary school teachers, teachers, and counselor) have participated in the study. The data was collected through Demographic Form, Child Sexual Abuse Knowledge Form, Experienced Examples from the Teachers, Child Abuse Knowledge Scenarios. Results show that teachers both during their university education and work training had insufficient education. Though most teachers had correct knowledge about child sexual abuse, they had insufficient knowledge about the reporting of abuse to the formal institutions. These results show that teachers and school counselors need to be trained both during their university education and on the job training about child sexual abuse.

Keywords

Child sexual abuse, teachers’ knowledge, abuse reporting

References

Aksel, Ş. ve Yılmaz Irmak, T. (2010). İstismara Maruz Kalan Üniversite Öğrencilerinde Ruh Sağlığının İncelenmesi, Yayınlanmamış Ege Üniversitesi Proje Raporu. 2010 EDB 005.
Baginsky, M. (2003). Newly qualified teachers and child protection: A survey of their views, training and experiences. Child Abuse Review, 12: 119–127.
Berliner L. ve Elliot, D. M. (2002). Sexual abuse of children. J.E.B. Myers, L. Berliner,
J. Briere, C. T. Hendrix, C. Jenny, T. A. Reid (ed.), The APSAC Handbook on
Child Maltreatment içinde, 2. baskı. (s.55-78). California: Sage
Crenshaw, W. B., Crenshaw, L. M. ve Lichtenberg, J.W. (1995). When educators confront
child abuse: An analysis of the decision to report. Child Abuse and Neglect, 19 (9),
-1113.
Çeçen, A.R. (2007). Çocuk cinsel istismarı: Sıklığı, etkileri ve okul temelli önleme yolları.
Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 4 (1).
Dağlı, E.T. ve İnanıcı, M.A. (2011). İhmal ve İstismara Uğrayan Çocuğa Bütüncül
Yaklaşım: Hastane Temelli Çocuk Koruma Merkezleri için Başvuru Kitabı. Ankara:
UNICEF.
Dereobalı, N., Çırak Karadağ, S. ve Sönmez, S. (2013). Okulöncesi eğitim öğretmenlerinin
çocuk istismarı, ihmali, şiddet ve eğitimcilerin rolü konusundaki görüşleri. Ege Eğitim
Dergisi, 1, 50–66.
Erol, D. (2007). Okulöncesi eğitim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin çocuklardaki fiziksel istismar belirtilerine ilişkin farkındalıkları (Eskişehir il örneği). Yayınlanmamış Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi.
Finkelhor, D. (1994). Current information on the scope and nature of child sexual abuse. The Future of Children, 31-53.
Fontes, L.A. ve Plummer, C. (2010). Cultural issues in disclosures of child abuse. Journal of
Child Sexual Abuse, 19(5), 491-518.
Goldman, J. D. G. ve Padayachi, U. K. (2005). Child sexual abuse reporting behaviour by
school counsellors and their need for further education. Health Education Journal, 64,
-322.
Hawkins, R. ve McCallum, C. (2001). Mandatory notification training for suspected child
abuse and neglect in South Australian schools. Child Abuse and Neglect, 25, 1603-
Howe, D. (2005). Child abuse neglect attachment, development and intervention. United
States: Palgrave Macmillan Ltd.
Kenny, M.C. (2001). Child abuse reporting: Teachers’ perceived deterrents. Child Abuse and
Neglect, 25, 81-92.
Kenny, M.C. ve McEachern, A.G. (2008). Reporting suspected child abuse: A pilot
comparison of middle and high school counselors and principals. Journal of Child
Sexual Abuse, 11(2), 59-75.
Lawson, L. ve Chaffin, M. (1992). False negatives in sexual abuse disclosure interviews:
Incidence and influence of caretaker’s belief in abuse in cases of accidental abuse
discovery by diagnosis of STD. Journal of Interpersonal Violence, 7, 532-542
http://jiv.sagepub.com/content/7/4/532.short adresinden 13.12.2013 tarihinde
edinilmiştir.
McKee, B.E. ve Dillenburger, K. (2009). Child abuse and neglect: Training needs of student
teachers. International Journal of Educational Research, 48, 320-330.
Korkmazlar-Oral, Ü., Engin, P. ve Büyükyazıcı, Z. (2010). Türkiye’de Çocuk istismarı ve
Aile içi Şiddet araştırması. T.C. Başbakanlık Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme
Kurumu ve UNICEF – Türkiye.
Polat, O. (2007). Tüm boyutlarıyla çocuk istismarı 1: Tanımlar. Ankara: Seçkin.
Synder, H.N. (2000). Sexual assault of young children as reported to law enforcement:
Victim, incident and offender characteristics. A NIBRS Statistical Report.
T.C. Resmi Gazete: Türk Ceza Kanunu, Kanun No: 5237, Tarih 26.09.2004. www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2004/10/20041012.htm#1, Erişim Tarihi: 06.06.2015.
Tugay, D. (2008). Öğretmenlerin çocuk istismarı ve ihmaline yönelik farkındalık düzeyleri. Yayınlanmamış Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans tezi.
Walsh, K., Mathews, B., Rassafiani, M., Farrell, A. ve Butler, D. (2010). Teachers’ attitudes
toward reporting child sexual abuse: Problems with existing research leading to new
scale development. Journal of Child Sexual Abuse, 19(3), 310-336.
Walsh, K., Mathews, B., Rassafiani, M., Farrell, A. ve Butler, D. (2012). Understanding
teachers’ reporting of child sexual abuse: Measurement methods matter. Children and
Youth Services Review, 34, 1937-1946.
Yılmaz-Irmak, T. (2008). Çocuk istismarı ve ihmalinin yaygınlığı ve dayanıklılıkla ilişkili
faktörler. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü,
İzmir.

Çocuk Cinsel İstismarı Konusunda Öğretmenlerin Bilgi ve Deneyimleri

Year 2015, Volume: 16 Issue: 2, 373 - 391, 31.12.2015

Şeyda Aksel Türkan Yılmaz Irmak

https://doi.org/10.12984/eed.60194

Cited By: 11

Abstract

Çocuk üzerindeki önemli etkileri nedeniyle çocuk cinsel istismarının tanınması ve bildirimi önem taşımaktadır. Öğretmenler, aile dışında çocukla uzun süreli ve yakın iletişim kuran ilk profesyoneller olmaları nedeniyle istismarın tanınması ve durdurulması açısından çok önemlidirler. Bu çalışmanın amacı, öğretmenlerin çocuk cinsel istismar konusundaki bilgilerini ve bu deneyimlerini incelemek ve çocuk cinsel istismarı konusundaki eğitim ihtiyacını belirlemektir. Araştırmaya 100 öğretmen (sınıf öğretmeni, branş öğretmeni ve okul psikolojik danışmanı) katılmıştır. Veriler, Bilgi Formu, Cinsel İstismar Bilgi Formu, Deneyimlenen Gerçek Olay Örneği ve Cinsel İstismar Senaryoları aracılığıyla toplanmıştır. Sonuçlar, öğretmenlerin istismar konusunda hem üniversite eğitimleri süresince hem de hizmet içi eğitim olarak yetersiz eğitim aldıklarını göstermektedir. Öğretmenler çocuk cinsel istismarı konusunda doğru bilgilere sahip olmakla birlikte resmi kurumlara bildirim konusuna bilgilerinin yetersiz olduğu görülmektedir. Bu sonuçların öğretmenlerin hem üniversite hem de hizmet içi eğitimlerinde çocuk cinsel istismarına yer verilmesinin önemine işaret etmektedir.

Keywords

Çocuk cinsel istismarı, öğretmen bilgisi, istismar bildirimi

References

Aksel, Ş. ve Yılmaz Irmak, T. (2010). İstismara Maruz Kalan Üniversite Öğrencilerinde Ruh Sağlığının İncelenmesi, Yayınlanmamış Ege Üniversitesi Proje Raporu. 2010 EDB 005.
Baginsky, M. (2003). Newly qualified teachers and child protection: A survey of their views, training and experiences. Child Abuse Review, 12: 119–127.
Berliner L. ve Elliot, D. M. (2002). Sexual abuse of children. J.E.B. Myers, L. Berliner,
J. Briere, C. T. Hendrix, C. Jenny, T. A. Reid (ed.), The APSAC Handbook on
Child Maltreatment içinde, 2. baskı. (s.55-78). California: Sage
Crenshaw, W. B., Crenshaw, L. M. ve Lichtenberg, J.W. (1995). When educators confront
child abuse: An analysis of the decision to report. Child Abuse and Neglect, 19 (9),
-1113.
Çeçen, A.R. (2007). Çocuk cinsel istismarı: Sıklığı, etkileri ve okul temelli önleme yolları.
Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 4 (1).
Dağlı, E.T. ve İnanıcı, M.A. (2011). İhmal ve İstismara Uğrayan Çocuğa Bütüncül
Yaklaşım: Hastane Temelli Çocuk Koruma Merkezleri için Başvuru Kitabı. Ankara:
UNICEF.
Dereobalı, N., Çırak Karadağ, S. ve Sönmez, S. (2013). Okulöncesi eğitim öğretmenlerinin
çocuk istismarı, ihmali, şiddet ve eğitimcilerin rolü konusundaki görüşleri. Ege Eğitim
Dergisi, 1, 50–66.
Erol, D. (2007). Okulöncesi eğitim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin çocuklardaki fiziksel istismar belirtilerine ilişkin farkındalıkları (Eskişehir il örneği). Yayınlanmamış Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi.
Finkelhor, D. (1994). Current information on the scope and nature of child sexual abuse. The Future of Children, 31-53.
Fontes, L.A. ve Plummer, C. (2010). Cultural issues in disclosures of child abuse. Journal of
Child Sexual Abuse, 19(5), 491-518.
Goldman, J. D. G. ve Padayachi, U. K. (2005). Child sexual abuse reporting behaviour by
school counsellors and their need for further education. Health Education Journal, 64,
-322.
Hawkins, R. ve McCallum, C. (2001). Mandatory notification training for suspected child
abuse and neglect in South Australian schools. Child Abuse and Neglect, 25, 1603-
Howe, D. (2005). Child abuse neglect attachment, development and intervention. United
States: Palgrave Macmillan Ltd.
Kenny, M.C. (2001). Child abuse reporting: Teachers’ perceived deterrents. Child Abuse and
Neglect, 25, 81-92.
Kenny, M.C. ve McEachern, A.G. (2008). Reporting suspected child abuse: A pilot
comparison of middle and high school counselors and principals. Journal of Child
Sexual Abuse, 11(2), 59-75.
Lawson, L. ve Chaffin, M. (1992). False negatives in sexual abuse disclosure interviews:
Incidence and influence of caretaker’s belief in abuse in cases of accidental abuse
discovery by diagnosis of STD. Journal of Interpersonal Violence, 7, 532-542
http://jiv.sagepub.com/content/7/4/532.short adresinden 13.12.2013 tarihinde
edinilmiştir.
McKee, B.E. ve Dillenburger, K. (2009). Child abuse and neglect: Training needs of student
teachers. International Journal of Educational Research, 48, 320-330.
Korkmazlar-Oral, Ü., Engin, P. ve Büyükyazıcı, Z. (2010). Türkiye’de Çocuk istismarı ve
Aile içi Şiddet araştırması. T.C. Başbakanlık Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme
Kurumu ve UNICEF – Türkiye.
Polat, O. (2007). Tüm boyutlarıyla çocuk istismarı 1: Tanımlar. Ankara: Seçkin.
Synder, H.N. (2000). Sexual assault of young children as reported to law enforcement:
Victim, incident and offender characteristics. A NIBRS Statistical Report.
T.C. Resmi Gazete: Türk Ceza Kanunu, Kanun No: 5237, Tarih 26.09.2004. www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2004/10/20041012.htm#1, Erişim Tarihi: 06.06.2015.
Tugay, D. (2008). Öğretmenlerin çocuk istismarı ve ihmaline yönelik farkındalık düzeyleri. Yayınlanmamış Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans tezi.
Walsh, K., Mathews, B., Rassafiani, M., Farrell, A. ve Butler, D. (2010). Teachers’ attitudes
toward reporting child sexual abuse: Problems with existing research leading to new
scale development. Journal of Child Sexual Abuse, 19(3), 310-336.
Walsh, K., Mathews, B., Rassafiani, M., Farrell, A. ve Butler, D. (2012). Understanding
teachers’ reporting of child sexual abuse: Measurement methods matter. Children and
Youth Services Review, 34, 1937-1946.
Yılmaz-Irmak, T. (2008). Çocuk istismarı ve ihmalinin yaygınlığı ve dayanıklılıkla ilişkili
faktörler. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü,
İzmir.

There are 56 citations in total.

Details

Primary Language	Turkish
Subjects	Other Fields of Education
Journal Section	Articles
Authors	Şeyda Aksel Türkan Yılmaz Irmak
Publication Date	December 31, 2015
Published in Issue	Year 2015 Volume: 16 Issue: 2

Cite

APA	Aksel, Ş., & Yılmaz Irmak, T. (2015). Çocuk Cinsel İstismarı Konusunda Öğretmenlerin Bilgi ve Deneyimleri. Ege Eğitim Dergisi, 16(2), 373-391. https://doi.org/10.12984/eed.60194