Erratum Note
Abstract
Düvaz-deh means twelve in Persian. Duvaz-deh imam is the name attributed to the Twelve Imams. Düvâz-nâmes are presented in verse forms such as kaside, gazel, murabba, müseddes, muhammes, terci-i bend, verse and semai verse. There are more poems written in the form of verse, since they are expressed in the tradition of Alevi Bektashi poetry and by poets who have this style of understanding. In these studies, the Twelve Imams are described with their different characteristics and the last imam, Muhammad b. Hasan is accepted as the Mahdi and it is hoped that he will be born again one day and save people from evil. The Mahdi is referred to as the great savior against injustice in all world religions. In all the understandings of belief in the world, a Mahdi is mentioned. It is known that the belief in the Mahdi began to be converted to Islam as a result of the Shiite understanding of this belief. He expects that a savior will be sent to people with a Shiite understanding when they are in distress and difficulties, just like all world beliefs. In terms of Sunni belief, the belief in the Mahdi has not been evaluated on a specific person. In this study, the poems about Twelfth Imam Muhammed b. Hasan who is the expected Imam Mahdi, have been tried to be discussed.
Keywords
References
- Aydın, D. (2022). Klasik Türk Şiirinde Düvâz-dehler. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi, (103), 261-281.
- Altınok, B.Y. (2013). Sıtkı Baba Divanı. Sistem Yayınları.
- Altun, E. (2010). Dini Tasavvufi Halk Edebiyatı. Kitabevi Yayınları.
- Aktan, M. Felat, (2023). Bektaşi Sıtkı Baba’nın Şiirlerinde Kerbela Vakası’nın Yansımaları, Şark ve Garp Literatür Araştırmaları, Sonçağ Yayınları.
- Çevik, M. (2007). Sefil Ali Hayatı-Deyişleri.
- Gökbel, A. (2019). Ansiklopedik Alevi Bektaşi Terimleri Sözlüğü. Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı.
- Güzel, A. (2009). Dinî-Tasavvufî Türk Edebiyatı El Kitabı. Ankara: Akçağ Yayınları.
- Gölpınarlı, A. (1979). Oniki İmâm. Der Yayınevi.
- Haldun, İ. (2007). Mukaddime, Cilt I, Hazırlayan: Süleyman Uludağ, 5. Baskı, İstanbul: Dergah Yayınları.
- İçli, A. (2018). Kâsımî Mecmuası’nın İçerik Analizi. Karadeniz Uluslararası Bilimsel Dergi, (40), 468-499.
- İçli, A. (2020). Rûhî’nin Düvâznâmesi. Karadeniz Uluslararası Bilimsel Dergi, (45), 64-84.
- İyiyol, F. (2013). Alevî-Bektaşî Geleneğinde Düvâzlar-Düvâzimamlar. Journal of International Social Research, 6/27, 228-250.
- Macit, M. (2017). Hatâyî Divanı, Türkiye Yazma Eserler Kurumu Başkanlığı.
- Özmen, İ. (1998). Alevi-Bektaşi Şiirleri Antolojisi (An Anthology of Alevi-Bektashi Poetry) Vol. 1. Ankara: Türk Tarih Kurumu.
- Sarıkçıoğlu, E. (2002). Başlangıçtan Günümüze Dinler Tarihi, Fakülte Kitabevi.
- Uludağ, S. (2012). Tasavvuf Terimleri ve Sözlüğü. İstanbul: Kabalcı Yayıncılık.
- Vehbî. (tarihsiz). Dîvân. Hacı Selim Ağa Yazma Eser Kütüphanesi, Haşim Paşa, nr. 76/4.
- Yavuz, Y. Ş. (2003). Mehdî. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, 28, 371-374.
Erratum Note
Dergimizin 2023 yılı 3. Cilt 2. Sayısında (Ekim) yayımlanan “DUVAZLARDA BEKLENEN: KAYIP İMAM (MEHDİ)” başlıklı makale, yazar Ahmet KARA’nın talebi üzerine düzeltme notları ile birlikte yeniden yayımlanmıştır. Dergipark kuralları gereği sayı yayımlandıktan en çok 5 gün sonrasına kadar düzeltme yapılabildiğinden, çalışma üzerinde düzeltilmesi mümkün olmayan bu hususla ilgili düzeltme notları ile birlikte yazının güncel hâlinin yayımlanması uygun görülmüştür. Yazarın düzeltme notu; Merhabalar sayın editör, Ekim 2023 sayısında yayınlandığımız Duvazlarda beklenen: Kayıp imam (mehdi) adlı çalışmamızın bazı kısımlarında eksiklikler tespit edilmiş olup bu eksikliklerin giderilmesi için makalenin düzenlenmiş halini size göndermek istiyorum. Yapılan düzeltmeler şu şekildedir: 1-Çalışmanın giriş kısmında ikinci paragrafta bir düzeltme yapılmıştır. 2-Giriş kısmında beşinci paragraf sonuna atıf/kaynak eklenmiştir. 3-Giriş kısmı altıncı paragrafta düzeltme yapılmıştır. 4- Giriş kısmında sekizinci paragrafta yapılan atıf/kaynak göstermede düzeltme yapılmıştır. 5-Kayıp İmam (Mehdi) başlığı birinci paragrafa atıf/kaynak eklenmiştir. 6-Duvazlarda Beklenen Kayıp İmamın (Mehdi) Peşinde başlığı altındaki bazı paragraflardaki atıf/kaynaklarda düzeltme yapılmıştır.
Abstract
Düvâz-deh Farsça olarak on iki anlamındadır. Düvâz-deh imam ise On İki İmam’a atfedilen adlandırmadır. Düvâz-nâme’ler kaside, gazel, murabba, müseddes, muhammes, terkib-i bend, terci-i bend, koşma ve semai nazım şekilleriyle ortaya konulmuştur. Alevi-Bektaşi şiir geleneği içerisinde ve bu anlayış tarzına sahip ozanlar tarafından dile getirildiği için koşma nazım şekliyle yazılan şiirler daha çoktur. Bu çalışmalarda On İki İmam farklı özellikleriyle anlatılmakta ve son imam olan Muhammed b. Hasan Mehdi olarak kabul edilmekte ve bir gün tekrardan dünyaya gelip insanları kötülüğün elinden kurtaracağı ümit edilmektedir. Mehdi, bütün dünya dinlerinde adaletsizliğe karşı beklenen büyük kurtarıcı olarak anılmaktadır. Dünya üzerindeki bütün inanç anlayışları içerisinde bir Mehdi’den söz edilmektedir. Mehdi inancının İslamiyet’e girmesi ise Şii anlayışına sahip olanların bu inancı ortaya koyması sonucunda başlandığı bilinmektedir. Şii anlayışına sahip kişiler sıkıntılı ve zorluk içinde olduğu zamanlarda tıpkı bütün dünya inançlarında olduğu gibi kendilerine bir kurtarıcı gönderileceğini beklemektedir. Sünni’lik açısından mehdi inancı belli bir kişi üzerinden değerlendirilmemiştir. Bu çalışmada ise Türk edebiyatında ortaya konan Düvâz-nâme’lerde On İkinci İmam Muhammed b. Hasan yani beklenen imam Mehdi ile ilgili şiirler ele alınmaya çalışılmıştır.
Keywords
References
- Aydın, D. (2022). Klasik Türk Şiirinde Düvâz-dehler. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi, (103), 261-281.
- Altınok, B.Y. (2013). Sıtkı Baba Divanı. Sistem Yayınları.
- Altun, E. (2010). Dini Tasavvufi Halk Edebiyatı. Kitabevi Yayınları.
- Aktan, M. Felat, (2023). Bektaşi Sıtkı Baba’nın Şiirlerinde Kerbela Vakası’nın Yansımaları, Şark ve Garp Literatür Araştırmaları, Sonçağ Yayınları.
- Çevik, M. (2007). Sefil Ali Hayatı-Deyişleri.
- Gökbel, A. (2019). Ansiklopedik Alevi Bektaşi Terimleri Sözlüğü. Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı.
- Güzel, A. (2009). Dinî-Tasavvufî Türk Edebiyatı El Kitabı. Ankara: Akçağ Yayınları.
- Gölpınarlı, A. (1979). Oniki İmâm. Der Yayınevi.
- Haldun, İ. (2007). Mukaddime, Cilt I, Hazırlayan: Süleyman Uludağ, 5. Baskı, İstanbul: Dergah Yayınları.
- İçli, A. (2018). Kâsımî Mecmuası’nın İçerik Analizi. Karadeniz Uluslararası Bilimsel Dergi, (40), 468-499.
- İçli, A. (2020). Rûhî’nin Düvâznâmesi. Karadeniz Uluslararası Bilimsel Dergi, (45), 64-84.
- İyiyol, F. (2013). Alevî-Bektaşî Geleneğinde Düvâzlar-Düvâzimamlar. Journal of International Social Research, 6/27, 228-250.
- Macit, M. (2017). Hatâyî Divanı, Türkiye Yazma Eserler Kurumu Başkanlığı.
- Özmen, İ. (1998). Alevi-Bektaşi Şiirleri Antolojisi (An Anthology of Alevi-Bektashi Poetry) Vol. 1. Ankara: Türk Tarih Kurumu.
- Sarıkçıoğlu, E. (2002). Başlangıçtan Günümüze Dinler Tarihi, Fakülte Kitabevi.
- Uludağ, S. (2012). Tasavvuf Terimleri ve Sözlüğü. İstanbul: Kabalcı Yayıncılık.
- Vehbî. (tarihsiz). Dîvân. Hacı Selim Ağa Yazma Eser Kütüphanesi, Haşim Paşa, nr. 76/4.
- Yavuz, Y. Ş. (2003). Mehdî. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, 28, 371-374.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Literary Studies (Other) |
| Journal Section | Research Articles |
| Authors | |
| Early Pub Date | March 29, 2024 |
| Publication Date | March 30, 2024 |
| Published in Issue | Year 2024 Volume: 4 Issue: 1 |
All works published in this journal are licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.