Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi

Abstract

Osmanlı-İran İlişkileri üzerine yapılan nitelikli ve akademik çalışmaların sayısı son yıllarda giderek artmaktadır. Bu çalışmalardan biri de Prof. Dr. Remzi Kılıç’ın kaleme almış olduğu “Kanuni Devri Osmanlı-İran Münasebetleri (1520-1566)” başlıklı çalışmasıdır.
Osmanlı-İran münasebetlerini açıklayan birtakım eserler verilmiş, genel tarih kaynakları içinde bilgiler aktarılmış ve bazı önemli araştırmalar da yapılmıştır. Hatta bazı İranlı araştırmacılar, Farsça kaynaklara dayanarak Osmanlı-İran münasebetlerinin belli dönemlerini tetkik etmişlerdir. Ancak Kanuni Sultan Süleyman Devri Osmanlı-İran münasebetlerini etraflıca ele alan ve akademik kaynaklara dayanarak yapılan bir araştırmanın olmadığı gerçeği, yazarı bu çalışmayı yapmaya sevk etmiştir. Bu çalışma ile Kanunî dönemindeki Osmanlı-İran Münasebetleri (1520-1566) akademik bir perspektiften ele alınmıştır.
Çalışmada, Safevî Hanedanlığı’nın ortaya çıkışından itibaren, II. Bayezid, Yavuz Sultan Selim ve Kanuni Sultan Süleyman devirlerinde, Osmanlıların cephesinde meydana gelen gelişmeler, savaşlar, yapılan barış antlaşmaları, diplomatik temaslar ve mektuplaşmalar ele alınmıştır. Osmanlı Devleti ile Safevî Devleti arasındaki mücadelede siyasî hâkimiyet kaygısı, zaman zaman dinî-mezhebî değerlerin her iki devlet için de farklı kullanılmasına neden olmuştur.